Orta Asya Şamanizminde "Sırra-Ermek" "Tanrıya Ulaşmak" ve "İnisiye" olmak için yapılan, "Kozmik Erginlenme" Ritüeli.
Bu inanç İslam dininde Türk Tasavvuf felesefesindeki "Nefs Mertebeleri" şekline dönüşmüştür. "Göksel Sevgili" ile buluşma bu 7 mertebeyi ya da engeli aştıktan sonra mümkün olur. Labirent Sembolü "Kutsal Yol" olarak bilinir..Şamanizm düşüncesinde GÖK KATLARINI sembolize eder.. 7 Ya da 9 kat olarak çizilir. Hayat Ağacı Sembolü olarak da adlandırılabilir. Arkaik insanlar Gök Katlarını, Ay, Güneş, Mars, Venüs, Merkür, Jüpiter ve Satürn olarak sıralar..
Şaman, göksel bineği olan geyik ya da at yardımıyla, Tanrının MEKANI ya da Kapısı olan KUTUP YILDIZI'na ulaşır. Labirent simgesi, Ana Tanrıçaya ulaşmak için şamanın geçmesi gereken gök katlarını sembolize eder.
Campbella göre; Mitolojinin resim dilinde, sembol olarak kullanılan “Kadın” imgesi, bilinmesi gerekenin bütününü temsil eder ve Tanrısal özün kendisidir. Kahraman bilmeye gelen kişidir. Tanrıçayla karşılaşma, kahramana “Aşk” ödülü olarak döner. Mitolojilerde, kahramanın “Sevgilisine” olan yolculuğu, epey zorludur. Bu yolculuk esnasında ejderhalar ve yılanlar ile savaşmak ve onları yenmek zorundadır. “Kozmik Erginlenme”; kozmik at, kozmik geyik, kozmik kartal, kozmik ağaç, kozmik direk, kozmik labirent aracılığı ile gerçekleştirilir.

Kayaların üzerine kazınmış olan, Labirent ikonografisi de Ana Tanrıça ile alakalı önemli bir arketipik görüntüdür. Labirent, iç içe geçmiş daireler ve spiral semboller tefekkürün belli aşamasında geçilmesi gereken ve Ana Tanrıçaya giden gizemli yollardır. Pagan erginlenme ritüellerinin en önemli ve en eski görselleridir. Menderes sembolleri de yılanı ve yılanın derisini değiştirmesinden dolayı yeniden doğuşu sembolize eder. Yılan Ay ve sular ile ilişkilendirilir ve Ana Tanrıçanın tezahürlerindendir. Türk paganizmini yansıtan Labirent, menderes ve dairesel petroglifler, Hakasya Abakan bölgesinde ve Saymalıtaşta görülebilir.

Labirent sembolünün ilk görünümleri, kadın cinsel organı olarak çizilmiş ve zamanla labirent şekline dönüştürülmüştür. Türklere ait labirent sembolleri 7 katmanlıdır. Erginlenme ritüellerinde birey, sembolik olarak çizilen bu mertebeleri aşmak ve Tanrıçaya ulaşmak zorundadır. Öyle ki bu ritüel bize, Türk tasavvuf felsefesinde, “göksel sevgiliye” ulaşmak için kat edilen 7 mertebeyi hatırlatır. Aslında Labirent yolculuğu “İçsel Yolculuktur” ve kötü ruhların içeri girmesini önlemek için düzenlenmiştir. Labirent ve diğer spiral semboller, tefekkürün belli aşamasında aşılması gereken yollardır. Anne rahmine ya da Tanrıçanın içine girmek ile alakalıdır. Anlaşılıyor ki Türk pagan düşüncesinde, bir merkezi işaret eden bu simge, aslında yeniden doğuşun başlangıç noktasını yani ana Tanrıçayı temsil eder. Ana Tanrıçanın rahmine dönüş, yeniden doğuşun gerçekleşeceği yerdir. Labirent kelimesi Latince Labyrinthos kelimesinden gelir ve “Labia” kadın genital organlarını tanımlamak için de kullanılır. Tanrıça Labrys adı verilen çift ağızlı balta ile de ilişkilendirilir.
Şaman bu göksel yolculuğu sırasıda, tıpkı masallardaki "KAHRAMAN ARKETİPİ" gibi, birtakım sınavlardan geçtikten sonra, (devlerle ejderhalarla savaşır) "Sevgilisine" ya da "Göklerin Hanımına" ulaşır..Elbette bu bir "Erkek Erginlenme Ritüelidir". ...
Nuray Bilgili..
Teref.az