12 yanvar 1888 - Nebraska düzənliyində hər hansı digər qış səhəri kimi başladı. Hava isti, səma sakit idi. Uşaqlar məktəbə paltosuz gedirdilər.
Günortaya yaxın səma qaraldı. Kanadadan gələn ağ divar - məşhur "Məktəb Fırtınası". Bir neçə dəqiqə ərzində temperatur -40°F-ə düşdü və küləklər saatda 60 mil sürətlə əsdi.
Mira Vadisi yaxınlığındakı bir otaqlı məktəbdə 19 yaşlı müəllimə Minnie Freeman təzyiq altında damın iniltisini eşitdi. Qapıdan qar və buz içəri girirdi. Qorxudan üzləri ağarmış on üç uşaq ona baxırdı.
Xilasedicilər isə gəlmirdi. Gözləmək donub ölmək deməkdi. Minnie qərar verdi.
Uşaqları kəndirlə bir-birinə bağladı, onları tapdığı hər şərf və yorğana bükdü və çovğunun içinə çıxdı. Görünüş demək olar ki, sıfır idi. Külək onların üzünə çırpılırdı. Hər addım fırtınaya qarşı döyüşdü.
Saatlar kimi görünən bir zamandan sonra qarşıda kölgə göründü - ferma evi. Bütün on üç uşaq içəri girdi, Onlar xilas oldular.

Onun şücaəti bütün ölkəyə səsləndi. Qəzetlər onu “Nebraska Qəhrəmanı” adlandırırdılar. Məktublar, hədiyyələr və hətta şərəfiə yazılan - "On üçü xilas edildi" - mahnısı ilə onun cəsarətini mükafatlandırdı.

Düzənliklərdə 230-dan çox insanın həyatına son qoyan fırtınada Minnie Freemanın qərarı yaxınlaşmaqda olan faciəni tarixin ən ruhlandırıcı xilasetmə hekayələrindən birinə çevirdi.
TEREF