Heydər Əliyev Fondunun vitse-prezidenti Leyla Əliyeva “Yenə də tənhalıq” adlı şeirini İnstaqram səhifəsində izləyiciləri ilə paylaşıb.

Teleqraf.com sözügedən şeiri təqdim edir:

Başım üstə göy üzü yenə əriyib itir

Mələklər də gizlənib bir anlığa, bu nə qəm?!

Şadlıq ilə dolu ev-hərdən bu ev özgədir,

Evin eyvanı isə söz verir: mən səninəm.

Kölgələrini quşlar tezliklə soyunacaq

Zil qaranlıq gecədə biz görmərik onları.

Dənizlər arxasında, ey dost, mənə acıma

Tənhalığım gəlir ta beşikdən mənə sarı.

Bu milçək də hey uçur bircə an yorulmayıb

Oynamağa səbrim yox, alıbdılar səbrimi.

Bəlkə mənim əvvəldən oyun arzum olmayıb

Eynən söz-söhbətlərdən qaçmaq arzusu kimi.

Mənimki bu həyatı yazmaqdır olduğu tək

O, gəlməklə getməyim arasında bir ahdır

Öncədən taleyimi duyur sinəmdə ürək

Amma heç kim deməsin gizlin duymaq günahdır. ***

Amma bizdən yuxarı − göylərin min bir qatı

Ölçülən, ölçülməyən mövcuddur, haqlıdır.

Zamansızlıq içində sorma məndən saatı

Yəni, “saat neçədi?” bu qədər maraqlıdır?!

Bizə gözlərdən gəlib öncəgörlük qisməti

Bax, yenə baş-başayıq - mən və tale vətənim.

Bilirəm, məni heç kəs, unutmasa da qəti

Yenə də vəfalı bir tənhalığım var mənim.

Tərcümə: Kamal Abdullayev