Yıl 1998'di.
28 Şubat’ın karanlık gölgesi üniversite kapılarına kadar sızmıştı.
Başörtülü kadınların derslere alınmaması, sadece bir özgürlük değil, bir direniş meselesiydi artık.
Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi de bu sessiz başkaldırının bir parçasıydı.
Sol görüşlü öğrenciler, "özgürlük herkes içindir" diyerek yasağa karşı yapılan eylemlere destek veriyordu.
Bir gün kampüs karıştı. Polis bastı.
Slogan atan, omuz omuza duran onlarca öğrenci gözaltına alındı.
Karakola götürülen gençler, içeride sözlü şiddetle karşılaştı. Dışarıda ise onları duymaya cesaret edecek bir medya kalmamıştı.
Devletin ağır eli gençlerin üzerine çökmek üzereydi ki, genç bir avukat karakolun kapısına hızır gibi yetişti.
"Bu hukuksuzdur, bırakın çocukları!" diye haykırdı.
Ve o haykırış, o günün baskısını deldi geçti.
Polis geri adım attı. Öğrenciler serbest kaldı.
Hayat bu ya…
Gözaltına alınan o öğrencilerden biri, bugün CHP Grup Başkanvekili Ali Mahir Başarır’dı.
Onları kurtaran o genç avukat ise, bugün AKP Grup Başkanı olan Abdullah Güler.
Aradan tam 27 yıl geçmiş.
Başarır aynı yerde.
Ya Güler?
Epiktetos der ki:
“İktidar insanın kim olduğunu göstermez, sadece açığa çıkarır.”
(Nefes Gazetesi'nin haberinden kurgulanmıştır)
Sedat Kaya