Lilith şeklinde bildiğimiz kötücül Tanrıça Sümer dilinde Rüzgar anlamına gelen “Lil” kelimesinden gelir. Arkaik insan “Görünmez” bir varlık olan rüzgarı, cinler ve ruhlar ile bağlantılı görür. Ninlil, Lilith hikayelerine kaynaklık eden en arkaik kötücül Tanrıça olarak dikkat çeker. Onun şeytani tarafı, şiddetli esen rüzgarlara benzetilir ve Rüzgar Tanrıçası olarak karşımıza çıkar.
Lilith Yahudi folklorunda bulunan, cinsel cazibeler, fırtınalar, hastalıklar, hastalıklar ve ölümle ilişkilendirilen bir dişi şeytan figürüdür. Tarihsel olarak, Lilith figürü ilk olarak rüzgar ve fırtına demonlarının bir sınıfı olarak ortaya çıkar. Sümer mitlerinde Tanrıların Hanımı olan Ninlil ve Ninhursag sonraki çağlarda Adem’in reddettiği kötücül Lilith olarak anılacaktır. Aslında bu reddetme bir anlamda eski dini düşünceleri reddetmek anlamına gelir. İbrahimi dinlerin mitolojik anlatılarının Sümer mitlerinden etkilendiği açıktır. Bunların bir kısmı kutsal kitaplarda korunarak günümüze kadar gelmiştir.
Tüm bu anlatılar erkek egemen Yahudi kültürünün ürünüdür. Lilith’in özgürlüğü ve bireyselliği, Adem’e itaat etmemesi bu tür kadınların kötü hatta iblis doğuran şeytani bir varlık olarak tanımlanmasına yol açmıştır. Bu söylencede dikkat edilmesi gereken bir başka nokta Lilith’in doğurduğu çocukların kız olmasıdır. Bu kızlar daha sonra erkeklere musallat olan kötü dişil varlıklara dönüşür.
Lilith’in Babilcesi Lilîtu, Asurcası līlātu,İbranicesi laylâ, Arapçası Leylâ, Habeşçesi Lelīt, Aramicesi Lēylā, Süryanicesi Leyla şeklindedir.
Nuray Bilgili
İNANNA'DAN UMAY'A, LİLİTH'DEN ALKARISINA TÜRK MİTOLOJİSİNDE TANRIÇALAR VE CADILAR
Kitabından...