Kızılderili bir Şaman ile tanıştım...
Kızılderili Şaman, "Bütün Türkler toplanıyor, bir tek biz yokuz..." dedi.
Kızılderili Şaman "Eň az biz hatırlandık, eň çok biz unutulduk..." dedi...
Kızılderili Şaman "Eň az yakın olan da hep bizdik. Eň uzak olan yine biziz..." dedi.
Kızılderili Şaman baňa "Sen Kızılkam'sıň, benim hem ruhtaşım hem kandaşımsıň. Bütün Türkler benim kandaşımdır." dedi.
Kızılderili Şaman, "Ama târihçileriňiz, edebiyatçılarıňız bizi neden hîç aňlatmıyor? Bizi neden Türk olarak görmüyorsuňuz?" dedi.
Ben ona "Târihçi de değilim, edebiyatçı da değilim. Ama sizi hep kendimizden gördüm." dedim.
Soňra Kızılderili Şaman, "Bir sürü Türk Dünyâsı etkinliği oldu. Sen de bâzılarına katıldıň. Bizim öz soydaşlarımız Yakut (Saha) Türklerini bile gördüň. Peki o etkinliklerde hîç Kızılderili birini gördüň mü?.." dedi.
Ben de üzülerek "Yok..." dedim.
Kızılderili Şaman, "Yalňızca Altay konuşurları değil, Ural konuşurları olan Macarlar, Finler, Estonlar da birçok kez Turan ile anıldı. Peki ya bizler?.." dedi.
Bir şey diyemedim. Sustum kaldım öylece. Ama haykırmak istiyordum "Kızılderililer de Türk'tür!" diye. Hep birlikte haykırmak istiyorum, bütün Türk Dünyâsı ile "Kızılderililer de Türk'tür!" diye.
ÖYKÜ: Kızılkam.
Teref.az