"Taras Qriqoryeviç Şevçenkonun gündəliyində yazılmış hekayə mənə çox təsir etdi. Hekayə belədir:
“Dekabr ayında sahil boyu gəzirdim. Bir sərsəri qarşıma çıxdı.
Mənə " 1 altın ver" dedi.. Jaketimin düymələrini açmaq üçün çox tənbəl idim. Ona görə "Allah verəcək." dedim. Yolumu davam etdim Birdən suyun silkələnməsini eşitdim Qaçaraq geri qayıtdım. Sən demə mənə əl açan sərsəri özünü buzda açılmış dəliyə atıb və boğulub. Dəliyin başına adamlar yığışmışdı.Tez pristava zəng etdilər. O gündən, - Şevçenko fikrini tamamlayır, - mən həmişə mənə əl açan hər kəsə pul verirəm. Çünki fikirləşirəm ki, bəlkə bu əl açan adam mənim üstümdə insan qəddarlığının ölçüsünü yoxlayır..."
Sergey Dovlatov "Tənhaların marşı"