"..Qızılbaşlar Səfəvi xanədanına o qədər dərin hörmət və sevgi ilə bağlanmışdılar ki, şeyxlərini qısa fasilələrlə itirmələrinə baxmayaq hər dəfə yenidən toparlana bilir və lazım olduğu məqamda güclü bir ordu halına gəlirdilər.
Şeyxlərinin gənc və yaşlı olmasının da onlar üçün heç bir önəmi yox idi.
Şeyx Cüneydin öldürülməsindən sonra beyət etdikləri Şeyx Heydər, Sultan Əli və son olaraq İsmayılda kiçik yaşlı idi.
Burdan belə başa düşülür ki, Qızılbaşlar üçün şeyxin yaşından çox vücudunun varlığı önəmliydi və şeyxlərində ilahi bir təcəllanı görürdülər.."
(Tufan Gündüz, "Son Kızılbaş Şah İsmail" s.39)
Teref.az