“Allahın dini yoxdur...
Rəngarəng paltar geyinməmək üçün Allahın qanunları, beş sütunu və qaydaları yoxdur.
Xilaskarın hüzurunda alma yeyib-yetməməyimizin, müxtəlif ocaqlarda süd və ət bişirməyimizin, Ramazanda gündüz vaxtı yemək yeyib-yeməyimizin fərqinə varmır.
Namaz qılmaq, sünnət etmək, dünyanın əzab üzərində qurulduğuna inanmaq lazım deyil.
Onun iki həftəlik orucumuza, arıq sifətə və ölənlərə dərd əlaməti olaraq qəlb nahiyəsindən kəsilmiş dəliyə ehtiyacı yoxdur.
Bütün bunları insanlar özləri icad etdilər: tanrıları kor etdilər, ikonalar çəkdilər və ağ daşa bəzəklər vurdular.
Əsrlər boyu dini müharibələr aparıldı, qırmızı saçlı qadınları, əksini düşünənlər məhv edildi.
Yüzlərlə kitab yazdılar, minlərlə qayda və məhdudiyyətlər hazırladılar.
“Mikve”ni yerinə yetirməyənlərin hamısını qınadılar,
Protestantlar kimi ölülər üçün dua etmir və liturgiyanı tanımır.
Və 2000 ildə heç nə dəyişməyib.
Biz dillər öyrənmişik, internetdə işləyirik, ağıllı yemək çubuqları hazırlamışıq və göbək qanı saxlayırıq, lakin öldürməyə, soymağa, yalan danışmağa və
İsaya, Krişnaya, Məhəmmədə və Buddaya baxmayaraq nifrət etməyə davam edirik.
Küçələrdə, metro vaqonlarında dava salırıq.
Yüzlərlə düşmənimiz, yarısı qədər dostumuz var.
Gizlənqaç oynayırıq və saxta səslərdən istifadə edirik. Biz maskalar və süni qapaqlar taxırıq.
Və insanlar nə üçün yaşadığımızı, nəfəs aldığımızı və süd sağdığımızı tamamilə unudublar.
Və biz bu dünyaya tək bir vəzifə ilə - xoşbəxtlik tapmaq üçün gəldiyimizi dərk etmirik.
Mahatma Qandi
02/10/1869-30/01/1948
Teref.az