Avrupa Hunları da, Moğolistan’daki Xiongnu’lar kadar heterojendi. Çekirdek dillerinin büyük ihtimalle Oğur Türkçesi olduğu düşünülmektedir; çünkü krallarının ve prenslerinin isimleri büyük oranda Oğur Türkçesi kökenlidir. Aşağıdaki liste bunu göstermektedir:
1. Mundzuk (Attila'nın babası, Türkçe Muncuq = inci/mücevher)
2. Oktar/Uptar (Attila’nın amcası, Öktär = cesur/güçlü)
3. Oebarsius (Attila’nın baba tarafından diğer amcası, Aibars = ay parsı)
4. Karaton (Ruga’dan önceki Hun hükümdarı, Qaraton = kara cübbe/gömlek)
5. Basik (5. yüzyılın başlarında kraliyet soylusu, Bärsig = vali/yönetici)
6. Kursik (kraliyet soyundan Hun soylusu, muhtemelen ya Kürsïg = cesur veya asil, ya da Qursïq = kuşak taşıyıcısı anlamında)
Ayrıca, Attila'nın bilinen üç oğlunun da Türk isimleri taşıdığı görülür: Ellac, Dengizich, Ernakh/Hernak. Attila'nın baş eşi –ilk oğlu Ellac’ın annesi– Türkçe Herekan adını taşımaktadır. Diğer bir eşin adı da Eskam’dır. Hunların Avrupa ve Orta Asya’ya yayılmadan önce geldikleri bölgelerde yoğun Türk halklarının bulunması, Avrupa Hunları arasında Türk dilinin egemen dil haline gelmesine neden olmuş olabilir. Çinli tarihî kaynak Weilüe (Sanguozhi 30.863–4), örneğin, Dingling’lerin (antik bir Türk halkı) 3. yüzyıl itibarıyla günümüz Kazakistan bozkırlarında, Kangju halkının (bugünkü Özbekistan’daki Taşkent çevresinde yaşayanlar) kuzeyinde ve Wusun halkının (doğu Kazakistan ve Kırgızistan civarında yerleşikti) batısında yaşadığını bildirir.
Ancak bu, Hunların MS 4. yüzyılın ortalarında Avrupa’ya girmeden önceki etnik yapısının tamamen Türk olduğu anlamına gelmez. Onların içinde önemli bir İranî unsur da vardı ve bu, Orta Asya Hunları ile İranî dil konuşan Alanlar'ın (Hunların Avrupa’ya doğru yayılmaları sırasında belgelenmiş ilk düşmanları) yakından etkileşim içinde olduklarını gösterir.
Tamgha
TEREF