50 yıl önce, 20 Temmuz 1975’teki bir konserde, Elvis sahnedeydi.
Şarkı aralarında şakalaşıyor, hayranlarına atkılar dağıtıyordu.
O sırada sahnenin en sol köşesinde ayakta duran küçük bir kızı fark etti.
Elvis ona yaklaştı, önünde diz çöktü ve kızın görme engelli olduğunu fark ettiğinde ellerini tuttu.
Birkaç dakika boyunca onunla konuştu — ama mikrofonu ağzından uzak tuttuğu için izleyiciler bu anı sadece gözleriyle izleyebildi.
Sonra, boynundaki atkıyı öptü ve nazikçe küçük kızın gözlerine dokundu.
Ve ardından o atkıyı alıp kızın yüzüne örttü.
Küçük kız hiç kıpırdamadı.
Sakin, güven dolu bir şekilde Elvis’in ne yaptığına tamamen teslim olmuştu.
O, doğuştan görme engelliydi.
Konserden sonra, Elvis küçük kızın annesiyle konuştu ve kızın görme yetisini kazanmasını sağlayan ameliyatın masraflarını üstlendi.
Bugün o küçük kız, bilgisayar grafik tasarımı alanında çalışan bir sanatçı.
Dünyaya iz bırakmak bazen bir şarkıdan daha fazlasıdır.