VAUTOUR:
Nijerya’da, eğer bir akbaba bir çatının üzerine konarsa; insanlar koşarak gelir,
onu parmaklarıyla işaret ederek dişlerinin arasından ıslık çalar ve bağırırlar:
“Ayeee!
Kötülük geldi!” Bazıları şifacıyı çağırırken diğerleri oruç tutar ve dua eder.
Neden?
Çünkü bir amca bir gün akbabaların ölüm getirdiğini söylemişti.
Hatta Nollywood bile onları kanatlı şeytanlar olarak göstermişti ama size şunu söylesem; Korkulan, pis ve şeytani olarak yargılanan hastalıktan ölmememizi sağlayan o kuş mudur?
Hadi gelin doğa ananın yanlış anlaşılan kapıcısıyla tanışalım.
Akbabalar ölümü yiyerek bizleri hayatta tutar, nasıl mı?
Cesetleri, çürüyen etleri, çürüyen hayvanları ve hiçbir canlının neredeyse dokunmadığı şeyleri yerler. Eğer onlar yok olsaydı? Eğer akbabalar yarın yok olursa karbon, kuduz, botulizm gibi hastalıklar patlak verirdi.
Çünkü yolda ölü bir keçi var mı? Flies üzerine konar, larvalar gelişir, bakteriler çoğalır ve çok geçmeden ölüm besin zincirine girer.Havaya, suya ve tâbi bize ulaşırdı.
Ama akbaba gelip şikâyet etmeden, şamata yapmadan ölüme dokunarak bizi/besin zincirini korur.
Burada bize düşen hisse nedir diye soracak olursanız; bazen kirli işlere yönlendirilebiliriz, ışıklar dışında, alkışlar dışında ama birileri o işleri yapmazsa dünya çürür. Tüm kahramanlar gül kokmaz.
Bazıları, diğerleri hayatı soluyabilsin diye pis kokuların zahmetini çeker belki de misyonu budur.
Akbabanın midesi bakteri barındırmaz. kolekteri kullanmaz çünkü sindirim sistemi o kadar asidiktir ki, insan için ölümcül bakterileri yok eder. Zehri dönüştürür.
Bu bize hayatımıza giren herşeyin/herkesin
bizi yok etmek için gelmediğini anımsatabilir zirâ bazı insanların manevi midesi vardır: onlar ihanetleri bilgelik, acı ve kederi görev, kayıpları ise kazanıma çevirir.
Yani ki kimi felaketler bizim için son değil aksine öz benliğe dönme fırsatı olabilir.
Akbabalar Sadıktır; Bir tek partner seçerler ve eşleri öldüğünde hiçbir şey olmamış gibi devam etmezler.Derin bir aşkla sevmeyi bilirler. Yani ki dostlar atılabilir aşklar ve ihanetlerle kederlenilen zamanlardan geçerken birçok insanın ah ederek yâd ettiği sadakat salt insana has eski bir şey değildir. Kutsal ve gereklidir.
Akbabalar kendilerinden zayıf olan kuşlara kanat açarak uçar; onların kanat genişliği büyüktür, kanatlarını çırpmak için yorulmaz
rüzgarı sürüklerler.Diğer kuşlar debelenirken, akbaba uçar.
Görkemli.
Sabırlı.
Çaba harcamadan.
Hayat gâilesi içerisinde bir tavuk gibi telaş yapmana gerek yok.Mevsimi incele.
İyi akımı bekle ve zarifçe yüksel.
Hareket etmek her zaman ilerlemek anlamına gelmez, seni ileriye taşıyacak rüzgarı beklemeyi ve ona teslim olmayı öğren.
Akbabalar oldukça sessizdir; şarkı söylemezler, diğer kuşlar gibi cıvıldamazlar sadece boğuk soluklar ve hırıltılar duyarız.
Buna rağmen, papağanların parladığı bir dünyada, akbaba sessizlikte gelişerek büyür ve ihtişam kazanır.
Yani ki; bağırmana gerek yok.
Eserlerin seslensin.
Sonuçların yankılansın.
Geçişin, ayrıldıktan sonra uzun süre yankılansın.
Akbabalar öldürmez; olası bir durumda saldırmaz, sonu beklerler, sonra da gelip
temizlerler. Doğanın son müdahale edenleridir. Aslan kükredikçe, kartal vurdukça, akbabaysa en sonunda dengeyi sağlar.
Kızgın olman gerekmez, etkili olman yeter.
Bazı insanlar savaşçı değil, iyileştirici, onarıcıdır. Onlar tıpkı akbabalar gibi kargaşadan sonra gelenlerdir, parçaları birleştirirler. Bu rol kutsaldır.
Akbabalar yok oluyor bu tüm insanlık ve Dünya için acil bir sorundur; Elektrik çarpmaları. Habitatlarının yok edilmesiyle birliktr binlerce akbaba ölüyor. Bilim insanları endişeleniyor çünkü biliyorlar ki;
Eğer akbabalar yok olursa, hastalıklar yayılacak, Dünya acı çekecek.
Bugün göz ardı ettiğimiz kişiler
belki de hayatımızı sürdürenlerdir.
Çöpçünü onurlandır.
Yaşlıları saygıyla karşıla.
Sesizce verenleri takdir et.
Herkesin hayatta kalması…
Bazen birkaç kişinin gücüne bağlıdır.
PEKİ, AKBABA BİZE NE ÖĞRETİYOR?
✅ Yanlış anlaşılmak kötü olmak anlamına gelmez, bu senin misyonunun insan anlayışını aşabileceği anlamına gelir.
✅ Bazı nimetler, başta kötü kokar ama daha derin bakarsan, bunlar senin kurtuluşun olabilir.
✅ Rüzgarını bekle.
Telaşla çırpmayı bırak.
Zarafet içinde akışa gir.
✅ Sadakat hala bir hazinedir.
Bir partner. Bir vizyon. Bir misyon.
Sadık ol.
✅ Bağırmana gerek yok.
Sessizliğin dünyayı sarsmasına izin ver.
✅ Çiçekleri sunduğunda, vaktin gelmişse sun. Akbaba belki çirkindir ama bu, Dünya’nın son koruyucularından biridir.
SON DÜŞÜNCE
Bir dahaki sefere bir akbaba gördüğünde;
Bağırma.
Dön.
Ve fısılda: “Teşekkür ederim.”
Çünkü çatıdaki o kirli ve çirkin kuş belki de dünyanın sessiz koruyucusudur.
Belki sen de bir akbabasın.
Gölgedeki çalışan kişi, başkalarının yaşaması için kimsenin dokunmak istemediği felaketleri temizleyen kişi.
Görünmeyen yaraları iyileştiren kişi.
Ve evet
Belki sana gülünecek.
Ama bir gün…
Hava yeniden hayat koktuğunda…
Ve hastalık gerileyecek…
Herkes hatırlayacak ki…
Bunlar senin kanatların, bizi kurtarmıştı.
O zaman kalk.
Alkışlamasalar da.
Anlamasalar da.
Yine de kalk.
Çünkü dünya daha fazla gürültüye ihtiyaç duymuyor, o akbabalara ihtiyaç duyuyor.
Dünya, görünmeyen işleri yapanlar, geriye kalan her şeyi koruyanlara ihtiyaç duyuyor...
Bitirirken; tüm akbabalara selam...
#Hayatvefarkındalık..