“Nemrut Dağı’nda bulunan Kommagene Krallığı dönemine ait dev heykeller, muhtemelen koruma amaçlı taşlarla örüldüğü zamanlar.
Fotoğraf 1962 yılında Ozan Sağdıç tarafından çekilmiş.”
İlk kez 2002 ya da 2003’te gitmiştim Adıyaman Nemrut Dağına. Çok beğenmiştim, en çokta keşfediliş hikayesi dikkatimi çekmişti.
Anadolu’daki birçok tarihi eser, kalıntı, antik kent vb. Almanlar tarafından bulunmuştur.
Kommegene Krallığına ait Adıyaman Nemrut Dağı’n da bulunan heykelleride yine bir Alman mühendis Karl Sester tarafından keşfediliyor…
Nemrut dağı'nın zirvesindeki bu muhteşem eserler ilk defa 1881 yılında keşfediliyor. Hicaz demiryolu hattını yapan Alman demiryolu şirketinde demiryolu mühendisi olarak çalışan KARL SESTER, demir yolu çalışması için o bölgeye gelmiş ve bölge halkından dağın zirvesi ile ilgili ilginç şeyler duymuştur. Köylüler dağın tepesinde devasa boyutta heykeller olduğunu söyleyince, ilgisini çekmiş, çok zorda olsa köylülerle birlikte dağın tepesine çıkar ve doruk noktasında karşılaştıkları onu hem büyüler hem de hayrete düşürür…
Karşısında, insanlık tarihinin bilinen en yüksek noktasına inşa edilmiş dev bir tümülüs ve boyutları yerdeki baş heykelleri ile birlikte 10 metreye yaklaşan devasa büyüklükte başsız gövdeler durmaktadır.
Gördükleri karşısında büyülenen Sester, vakit kaybetmeden Alman makamlarına iletir, buraya acele uzman bir ekip gönderilmesini talep eder. Çünkü burada gördüklerinin dünya tarihi açısından çok önemli olduğunun ve büyük bir keşfe imza attığının çoktan farkındadır.
Alman makamları Sester’ın mektubuna kayıtsız kalmaz ve hemen bir ekip gönderir…. …
Sonrası mı ? Sonrasında kazı çalışmaları başlar ve yok olmaktan kurtarılır. Günümüzde UNESCO tarafından dünya mirası listesine alınmıştır.
Bergama Antik kenti, Selçuk Meryem Ana kilisesi (Alman bir rahibenin rüyasında gördüğü söyleniyor), Diyarbakır surlarının yıkılmaktan kurtarılması, Göbekli Tepe ve daha birçok tarihi mekan Almanlar tarafından keşfedilmiş ve hem ülkemize hem de dünya mirasına kazandırılmıştır…
Ne diyeyim sağolsunlar … Yoksa bizde tarihi mekanların kıymeti yoktur, harabe deyip geçeriz …
Tarihi mekanlara, eserlere en büyük katkımız ise ne kadar çok zarar verdiğimizi düşünmeden ismimizin baş harflerini yazıp, kalp çizmektir… Bu kadar kıymet bileniz …
Güler Koçyiğit
TEREF