Sümerliler Orta Asya'dan Mezopotamya’ya göç ederek gelmiş bir kavimdi. Yerleştikleri, Dicle ile Fırat'tan gelen bereketin kudretiyle üstün bir medeniyet inşa ettiler.
Zenginleşen halk dünyevi zevklerden payını almak istedi. Kimi artık tarlada çalışmak istemedi. Kimi çobanlığı küçümser oldu. Bazı insanlar, çoban ve amele ihtiyacını karşılamak için, ülkenin kuzeyinden gelen Akadların Sümer topraklarına girmelerine izin verilmesinin uygun olacağını düşündü. Onlara kapılarını açıp iş verdi. Bu göçün ülkeye zarar vereceğini ileri sürenler de, bir süre sonra karın tokluğuna çalışan bu kölelerin varlığını kanıksadı.
Akadlılar, kuzeyden gelen göçebe bir halktı. Yurtları kuraklıkla kavrulmuş, yıllardır süren kıtlık, halkı yaşam mücadelesine itmişti. Göç ederken Sümer’in bereketli, sapsarı ovalarına ulaşacaklarını hayal ediyorlardı. Bu toprakların zenginliği onları düşman ya da istilacı olarak değil, göçmen olarak getirmişti. Onların amacı savaş açmak değil, çalışarak hayatta kalmaktı.
Büyük liderleri Sargon, halkının başında, topraklarına yeniden huzur ve güven getirecek bir yer arıyordu. “Bizler savaşçı değiliz,” dedi en yakın adamı Tiglat'a. “Biz yalnızca iyi bir hayat peşindeyiz. Sümerliler bizi kabul ederlerse, onların yanında durur, onlarla birlikte yaşarız.”
Merih Tan
TEREF