(İsmet Paşa’nın Necdet Uğur’a anlattıkları)
“Cumhuriyetin ilanından önce Atatürk'ün güçlenmesinden ve sık, sık ifade ettiği fikirlerden ürkülmeye başlandı. Rauf Orbay, Kâzım Karabekir, Ali Fuad Cebesoy, Refet Bele vb. aralarında konuşmuşlar, kendisini başıboş ve tek başına hâkim bırakmamanın yollarını aramışlar.
Durumu Fevzi Çakmakla da konuşmuşlar; o da kabul etmiş: "Gider ben Atatürk'e söylerim," demiş.
Çakmak, sonradan benimle de görüşmeyi, beni de içlerine almayı düşünmüş. Bana geldi; endişelerini anlattı: "Beraber olalım; sen de muvafakat et, ben gider, Atatürk'e söylerim" dedi.
Kendisine: "Olmaz," dedim; kabul etmedim. Hem onlarla mutabık değildim hem de onların endişe duyduklarından ben endişe duymuyordum. Üstelik Atatürk'le beraber düşünüyordum. Ben reddedince Fevzi Çakmak da vazgeçti. Ölünceye kadar bu olayı Atatürk'e anlatmadım. Başka kimseye de bahsetmedim.
Bu olaydan yıllar sonra Atatürk ordunun Fevzi Çakmak etrafında birleştiğini, kendisine karşı bir hareket hazırlandığını duymuş. Beni çağırdı: "Duydun mu onun yaptıklarını. Kendisini içine girdiği çıkmazdan çıkarıp aldık. Bugünkü yerine getirdik. Şimdi neler karıştırıyor"dedi.
"İnanma, doğru değildir" dedim, ikna etmeye çalıştım. Ama bir gün Atatürk konuşma arasında bir imada bulunmuş, Çakmak bana geldi: "Benden şüpheleniyor. Bu durumda vazife görülemez. En iyisi benim ayrılmam. Konya'ya gider otururum. Orada ölünceye kadar bir şeye karışmam" dedi. Kendisine işi büyüttüğünü söyledim, yatıştırmak istedim.
Çakmak, gerçekten üzgündü ve samimiydi. Atatürk o zamanlar, en kritik anlarda bile, ölçülü idi. Kendisi de, Çakmak'taki üzüntüyü görünce, işin peşini bıraktı.”
(İsmet İnönü - Necdet Uğur, Yapı Kredi Yayınları 1995, s.15)
***
Yolların ayrıştığı an...
Kemal paşa SİGARASINI YAKTI VE HİÇ VAZGEÇMEDİĞİ KAHVESİNDEN BİR YUDUM ALDI.....
Düşünceliydi.....
KOLAY DEĞİL....
ALTI YÜZ YIL ......
Padişahın kulları OLARAK YAŞAMIŞLARDI....
SÖZ HAKLARI YOKTU.....
Tek tek sordu..
Nasıl.devam edelim ?
Kimsede yeni bir vizyon yoktu.
ARKADAŞLARINI ANLIYORDU.....
AMA BİR GERÇEK VARDI....
YÜZYILLARDIR UYUYAN BİR DEVİ UYANDIRMAK LAZIMDI....
BU DEV.....
TARİHİN GÖRDÜĞÜ EN KORKUSUZ MİLLETTİ...
TÜRK MİLLETİ....
KARARINI VERDİ.....
Doğru bildiği yolda yalnız yürüyecekti.
Kanla gözyasiyla kazanilan zafer sonrasi gidip yetkiyi teslim anlaşmasını imzalayan zihniyete teslim etmeyecekti.
HEYECANLIYDI VE AYNI ZAMANDA SEVİNÇLİYDİ.....
TARİHİN AKIŞINI DEĞİŞTİRECEK KARARINI vermişti..
CUMHURİYET..
YÜZYILLAR SONRA.....
TÜRK MİLLETİ kendi adıyla YENİDEN TARİH SAHNESİNE ÇIKMALIYDI.....
Herkesi karşısına alma pahasına 2.Kurtuluş savaşına girişecekti..
Türkiye Türklerindir ... dedi ve devam etti.
Türk milletinin sırtından artık Saltanat hovardaligina nokta koyacakti.
Bu yolda yorulanlar ve nefesi yetmeyenler tek tek terkedecekti kendisini..
Merih Tan
TEREF