Prof.Dr.Osman Nedim Tuna, Philedephia Üniversitesi'ndeki araştırmalarından sonra, 1990'da yayınladığı Sümer diliyle ilgili incelemesinde şaşılacak bir titizlikle ve matematik formüllerle Sümerlerdeki Türkçe kelimelerin yanılgı olmadığını kanıtlayıp (mercek altına aldığı Sümerce kelimelerin %95.5'i Türk dilini temsil ediyordu.)
şu sonuca varıyor:
''Şu halde Türkler daha M.Ö. en az 3500'lerde bu günkü Türkiye'nin doğusundaki ana yurtlarında ve dilleri, Sümerlerle iç içe (muhtemelen superstratum ve substsatum) yaşarken henüz iki kola ayrılmıştı."
Gene de Tuna ihtiyatı elden bırakmıyor ve bu Türkçe kelimelerin ''alıntı'' olabileceğini de yazıyor.
Bu kadar çok şeyin öncüsü Sümerlerin kimliğine sahip çıkmak isteyenlerin çokluğu ve Ernest Renan 'ın da tepkisi doğaldır. Bir ara Semitik /Sami teorisi revaçta olmuştu (Prof.Emin Bilgiç de, efsanevi Gılgamış'ın sırtında balık taşıyan kabartma heykelini kanıt göstererek, Sümerlerin menşeinin Körfez'den gelme balıkçı Semitik bir toplum olduğuna inanmıştı. Kendisine, Gılamış'ın''dünyanın her köşesinde dolaşıp ölümsüzlük bilgisi arayan bir efsane kahramanı" olduğunu, gezileri sırasında balıkçılarla da düşüp kalkmasının normal olduğunu izah etmiştim.
Kaynaklar
İlk Tarihin Sırlarında Türk İzleri -
Or.Prof.Dr.Reha Oğuz Türkkan