Oğuz Kağan destanından anlaşıldığına göre Oğuz’un yerin ve göğün kızları ile evlenmesi, Türklerde şamanların çocuklara ad koyma geleneklerine aykırı olarak kendi adını alması, gökten inen gök yeleli kurdun ona yol göstermesi; Oğuzname nüshalarını incelediğimizde yazıldığı dönemle ilgili atasözleri, deyimler, kültür özellikleri gibi unsurların tamamıyla Türk Şamanizmi dönemini yansıtması; Türklerin son dini olan Türk Şamanizmi inancının kurucusu ve yalvacının(peygamberinin), Oğuz Kağan olduğunu göstermektedir. İskitlerde ve sonraki bütün Türk boylarında aynı ibadet şekilleri ve aynı dünya görüşü görülmektedir. Oğuz Kağan’dan sonra Türklere bir din getiren Yalvaç (*peygamber) olsa idi, Türk destanları ve edebiyatı mutlaka bundan bahsedecekti ve biz şimdi onu araştırıyor olacaktık. Bu nedenle tarihsel olarak Oğuz Kağan, İskitlerin dünyayı fetheden bir kağanı olmalıdır ve Türklerin son peygamberidir... Devamı Türk Şamanizmi Kitabı'nda.
Türk Şamanizmi-Ilımga Dergisi