Hücum dəstəsinin komandiri: “Qarşılarında həkimlər, mülki vətəndaş ailəsi və ya təxliyyə dəstəsi olsa da, heç kimi öldürməkdən çəkinmirlər”

Ukrayna ordusunda hücum dəstəsinin komandiri Ruslan Kaçurovski UNİAN-a müsahibəsində Baxmutdakı vəziyyətdən, cəbhənin bu hissəsinin ruslar üçün niyə vacib olmasından, Ukrayna qüvvələrinin şəhərə nəzarəti saxlaya bilib-bilməyəcəyindən danışıb. AYNA Kaçurovskinin müsahibəsini istinadla təqdim edir:

- Hərbçilərimiz son vaxtlar rusların guya Baxmuta daxil olması ilə bağlı saxta rus təbliğatını təkzib edən videolar çəkirlər. Şəhərdəki vəziyyət haqqında məlumat verə bilərsinizmi?

- Mart ayında ruslar Kiyev vilayətinə daxil olanda da dedilər ki, artıq Kiyevi alıblar. Burada da vəziyyət belədir: hardasa şəhərətrafı ərazilərdə dayanıblar, bir növ kənarlara giriblər və deyirlər ki, guya artıq Baxmutu tutublar. Amma şəhər tamamilə Ukrayna hərbçilərinin nəzarəti altındadır. Küçə döyüşləri gedir. Baxmut şəhər olduğu üçün mövqelər arasında 100-150 metr məsafə ola bilər.

Yayın əvvəlindən şəhər artilleriya ilə bombalanır. Buna görə çoxlu dağıntılar var. Gələcəkdə yəqin ki, o dağıntıları söküb yenidən tikmək daha asan olacaq. Ancaq eyni zamanda, minimal şəraitdə həyat davam edir. Bu gün Baxmutda kiçik şəxsi mağazalar tapmaq olar. Hətta alış-verişin hesabını kartla da ödəyə bilərsən (gülür).

Yəni ən böyük absurd odur ki, aktiv döyüş əməliyyatları getdiyi halda belə, insanlar hələ də şəhərdə qalırlar…

- Nə qədər insan şəhəri tərk etməyib?

- Çox. Bu, bir-iki ailə deyil, söhbət minlərlə ailədən gedir. Baxmutda qocalardan başqa, şəhərdə azyaşlı uşaqlı gənc ailələr də az deyil.

- Onlar necə sağ qalırlar?

- Şəhərdə yaşayış binaları tez-tez yararsız vəziyyətə düşür. Beşmərtəbəli binanın bir zirzəmisində əvvəllər qonşu olan bir neçə ailə yaşaya bilər. Belə şəraitdə 10-15 nəfər uşaqları ilə birlikdə mərmi altında yaşayır. Su, işıq, istilik yoxdur. Girişdəki qazanlarda könüllülərin gətirdiyi ərzaqlardan yeməklər hazırlayırlar. Bizim uşaqlar da həmişə onlara kömək edirlər.

Könüllülər hər gün bu insanların yanına gəlir və onlardan getmələrini xahiş edirlər. Onlara Ukraynanın mərkəzinə yaxın olan başqa yaşayış məntəqələrinə köçməyi təklif edirlər, minimum təhlükəsizlik təklif edirlər... Mənə elə gəlir ki, hər halda burada, gülləbaran altında yaşamaqdan yaxşıdır, amma insanlar razılaşmırlar. İnsanlar hətta hazırda bizdə olmayan Soledarda yaşayırlar...

- Dövlət Fövqəladə Hallar Xidməti bildirir ki, dekabrın 11-də ruslar Baxmuta humanitar yardım aparan xilasedicilərin avtomobilini atəşə tutublar. Ruslar mülki vətəndaşları və könüllüləri tez-tez atəşə tuturlar?

- Onların kimə atəş açmaqları veclərinə deyil. Qarşılarında həkimlər, mülki vətəndaş ailəsi və ya təxliyyə dəstəsi olsa da, heç kimi öldürməkdən çəkinmirlər. Onlar hamını, o cümlədən yerli əhalini düşmən hesab edirlər. İnsanların həyatı onlar üçün heç nədir.

Amma Ukrayna hərbçiləri mülki əhalinin olduğu ərazilərə atəş açmayacaq. İşğalçılar tərəfindən zəbt edilən kəndi görəndə və orada ən azı bir dinc sakinin yaşadığına dair şübhəmiz olanda, bu o deməkdir ki, biz artıq oraya atəş açmırıq.

Baxmutda əhali arasında qurbanlar var. Xəstəxanalar yox, stabilizasiya mərkəzi var. Həm yerli əhalini, həm də hərbçiləri qəbul edirlər. Tibbi yardım göstərən başqa təşkilatlar da var. Buna görə də onlarla əlaqə saxlaya bilərlər.

- Baxmuta hücum zamanı rusların əsas taktikası hansıdır?

- Ümumiyyətlə, artilleriya əvvəlcə hər iki tərəfdən gəlir, sonra hücum. Fərq yalnız cəlb olunan resursların sayındadır: artilleriya və irəliləyən piyada. Bizdə azdır. Amma biz daha məhsuldarıq, çünki bizim tərəfimizdən daha çox motivasiya var.

Rusların isə həmişə eyni taktikaları var: əvvəlcə artilleriya, aviasiya, hər cür silah, sonra isə piyada gəlir. Amma özləri də hara getdiklərini anlamırlar. Bir sözlə, biz tərəfdən hücum olanda bir-birimizlə əlaqə saxlayırıq, əməliyyat vəziyyətini tam öyrənirik. Ruslar isə qabaqda hücuma keçirlər. Onların birinci hissəsi itkilər verir, ikinci hissəsi bu itkiləri aradan qaldırır, üçüncü hissəsi isə vəziyyətindən xəbərsiz yenidən hücum edir. Onların piyada və texnikasının sayı bizdəkindən çoxdur. Bəzi yerlərdə uğur qazanmalarının yeganə səbəbi budur.

- Ukrayna Silahlı Qüvvələrinin rəsmiləri bildirirlər ki, muzdlu “Vaqner” şirkəti Baxmut istiqamətində kiçik hücum qrupları yaradır və dağınıq şəkildə hərəkət etməyə çalışırlar…

- Onların hansı şöbədə xidmət etməsinin fərqi yoxdur. ORDLO-dan səfərbər ola bilərlər, Rusiya Federasiyasından da səfərbər ola bilərlər, “Vaqner”in məhbusları da ola bilərlər... Hücum edən işğalçını gözlərindən tanımırıq ki, dəqiq bilək. Anlamırıq kimdir: Permdən olan sərxoş, məhkum və ya təzə səfərbər olunmuş əsgər. İstənilən halda, bu qrupların heç biri lazımi qaydada öyrədilməyib və ya ixtisaslaşmayıb.

Birinci dalğada həmişə döyüşə məcbur gətirilənləri önə buraxırlar. Birinci dalğa ilə bizim zəif yerimizi müəyyənləşdirməyə çalışırlar. Zəif yeri tapan kimi təlim keçmiş qoşunu göndərirlər. Yəni ümumiyyətlə, səfərbər olunmuşları ölümə göndərməklərində problem yoxdur. Hazırlıqlı qüvvələri qorumağa çalışırlar.

- Baxmut yaxınlığındakı döyüşlər son vaxtlar nə dərəcədə aktivləşib?

- Bölməmiz qısamüddətli fasilə verdi. Avqustun ortalarına qədər Baxmutda idik, sonra rotasiya oldu və biz ora yalnız indi qayıtdıq. Bu gün vəziyyət tamam fərqlidir. Əvvəllər bölməmiz müdafiədə idisə, indi digər bölmələr müdafiədədir və biz öz müdafiəmiz vasitəsilə düşmənə çatmağa və onların bəzi mövqelərini tutmağa çalışırıq. Lakin başa düşmək lazımdır ki, bu, bir nöqtə işidir, söhbət bütöv yaşayış məntəqələrindən getmir.

- Ruslar Baxmutu nə ilə atəşə tururlar? Avdiyivka istiqamətindəki hərbçilər deyirlər ki, bəzən hətta qadağan olunmuş fosfor bombaları ilə də atəş açırlar...

- Bəli. Ümumiyyətlə, fosfor bombalarından istifadə rusların normal gündəlikdə istifadə etdiyi silahdır. Yəni, fosfor, müxtəlif çaplı özüyeriyən artilleriya qurğuları… Tanklardan, iriçaplı minaatanlardan atəş açırlar.

Əməliyyat prinsipi baxımından ən xoşagəlməz silah "Solntsepek"dir. "Solntsepeka" mərmisi müəyyən nöqtədən atıldıqda ağır qazı səpərək yerə - səngərlərə, qazma quyularına çökür. Və sonra bu mərmi avtomatik olaraq alovlanır və bütün oksigeni məhv edir.

Bu silah çox zərər verir. Ruslar “Solntsepek”i yüksək dəqiqlik hesab edirlər, amma şükür Allaha, belə deyil. Dəqiq vurmurlar.

- Belə kütləvi atəşlərə baxmayaraq, Baxmutu saxlaya biləcəyikmi?

- Məncə, bəli. Baxmut bizim nəzarətimizdədir və bu, dəyişməyəcək.

Aydındır ki, düşmən bütün Donetsk bölgəsini ələ keçirmək istəyir. İşğalçılar Baxmutu tutsalar, orada dayanmaq istəməyəcəklər, əlavə yerlər işğal etməyə cəhd göstərəcəklər. Baxmut ruslar üçün mühüm logistika nöqtəsidir. Onun tutulması onlara Slavyansk magistralına, Konstantinovkaya gedən magistral yola çıxış imkanı verəcək. Bizim üçün bu, həm də prinsipial mövqedir. Ona görə də düşünürəm ki, biz onu saxlayacağıq. Hər şey yuxarı menecerdən asılı olacaq. İndiki kimi artilleriya və aviasiya dəstəyi olsa, düşünürəm ki, hər şey yaxşı olacaq.

- İndi müdafiənin əsas qəhrəmanları kimlərdir? Aydındır ki, hamı birlikdə döyüşür, amma kim daha çox: artilleriya, aviasiya, yoxsa piyadalar?

- Hər kəsin öz vəzifəsi var və biz hamımız birlikdə, kompleks şəkildə döyüşürük. Hətta bizdən 200 km aralıda nəzarət-buraxılış məntəqəsində dayanan birinin tapşırıqları vacibdir - hamı birlikdə mübarizə aparır.

Təbii ki, artilleriya əsas amildir. Onsuz bir santimetr belə irəliləyə bilmək çətindir. Artilleriya olmadan qəsəbə, şəhər saxlamaq çox çətindir. Amma hamı həmişə piyada üçün çalışır. Nisbətən desək, piyada gələnə qədər ərazi bizim nəzarətimizdə sayılmır. Əvvəlcə piyada var və o, artıq artilleriya, tanklar, təyyarələrlə əhatə olunur...

- Cəbhədə qış dedikdə həmişə havanın soyuq keçməsi, çöldə şaxta olması səbəbindən çətin müharibə şəraiti nəzərdə tutulur. Hərbçilərin təminatı ilə bağlı vəziyyət necədir?

- Fevral, hətta yay ayı ilə müqayisədə bu baxımdan hər şey xeyli yaxşılaşıb. Geyim və başqa şeylər baxımından ordunun təminatı düzəlib. Hər şey yaxşıdır. Deyək ki, logistika indi optimallaşdırılıb: nəyin və neçə nəfər üçün lazım olduğu barədə aydın təsəvvür var. Könüllülər yalnız lazım olduqda boşluqları tez bir zamanda doldururlar. Qış ruslar üçün daha sərt, çətin və ağrılı keçəcək. Axı biz öz ölkəmizdəyik.

Müəllif: Turan Abdulla