İstiklal Savaşında bir çok cephede savaşmıştır, Filistin Cephesinde olan bir hatırasında bakın neler söylüyor. AlmanIarın yenilmesiyle savaş bitmiş, mütareke imzalanmıştı. Filistinden çekiliyorduk, Bir kaç arkadaş subayla karşı tarafında subaylarıyla, çekilme işlerini görüşmek için gittik. Karşı tarafta, Fransız üniformalı biri sık sık bana bakıyor, gözünü benden ayırmıyordu. Ben buna bir anlam veremiyordum, Fransız subay yerinden kalkıp bana doğru geldi ve Nasılsın Ömer Seyfettin Dedi, Beni nerden tanıyorsun Ben bir yüzbaşıyım, Öyle tanınacak kadar üst düzey bir kumandan değilim Dedim. Ömer biz seninle İstanbul,da Askeri Lise'de beraber okuduk, ben falancayım deyince, hayretler içerisinde baktım, hatırladım, Hep dini eleştiren Osmanlı,yı kötüleyen, vatan bayrak sevgisi olmayan bir öğrenci idi ama, yine de Fransız subay olması normal değildi, Peki nasıl böyle oldun, Dedim Ne zaman bir savaş olsa, Türkler galip gelse içimde üzüntü oluyordü, Tükler kaybetse zarar görse içimde bir sevinç oluyordu, Çoğu zaman kendimi ayıplıyor, neden böyleyim diyordum, Bir gün anneme ısrarla sebebini sordum. Dayanamayacağım, anlatacağım Dedi İstanbul Hastanesinde Fransız bir doktor vardı. Hastaneye gidip gelirken birlikte oldum ve sen o Fransız doktorun oğlusun. Babanın bundan haberi olmadı, şimdi de sen öğrendin Dedi Zaten babam zannettiğim adam çoktan ölmüştü. O hastaneye gittim, şu tarihte burada çalışmış, şimdi Fransa'ya dönmüş olan, şu isimde doktorun adresi varmı Dedim, adresi verdiler, Fransa'ya gittim, babamı buldum, olanları annemin sözlerini anlattım. Anneni gerçekten sevmiştim Dedi, ve beni kabul edip nüfusuna yazdırdı, Fransız okullarında eğitimimi tamamladım ve gördüğün gibi bir Fransız subayı olarak karşındayım, dedi. Şimdi Ben,Türk milletini, bayrağını, vatanını, eleştirilenleri gördükçe, acaba onlar da, Piçmi diye düşünüyorum,
(Ömer Seyfettin)
TEREF