Norveç'teki bir Viking cenazesi, efendilerinin ölümüne ayak uydurmak için mezar hediyesi olarak kurban edilen kölelerin cesetlerini içeriyor.
Yeni araştırmalar, Norveç'teki Viking mezarlarının ürkütücü bir haraç içerdiğini gösteriyor: yeni araştırmalar, efendileriyle birlikte başları kesilen ve gömülen köleler.
Norveç'in Flakstad kentinde, 10 eski insanın kalıntıları birden fazla mezara gömüldü, bazı mezarlarda iki ila üç ceset ve bazı cesetlerin kafaları kesildi. Şimdi, bir analiz, kafası kesilmiş kurbanların, birlikte gömüldükleri insanlardan çok farklı bir diyet yediklerini ortaya koyuyor.
Norveç'teki Oslo Üniversitesi'nde arkeolog olan ortak yazar Elise Naumann, "İkili ve üçlü mezarlara gömülen insanların çok farklı yaşam alanlarından gelebileceğini ve bu mezarlarda kölelerin ciddi hediyeler olarak sunulabileceğini öneriyoruz" dedi.
Viking Çağı
Yaklaşık 790'lardan MS 1100'e kadar, Vikingler vahşi, denizci akıncılardı ve genellikle köleleri ganimet olarak aldılar. Ancak bu acımasız yaşam tarzı tam zamanlı bir iş değildi. Günlük yaşamda, birçok Viking aslında tarım işleri için kölelere veya kölelere bağımlı çiftçilerdi. Naumann, bazı kölelere iyi davranılırken, birçoğunun ağır fiziksel emeğe katlanmak zorunda kaldığını söyledi. Kadınlar genellikle seks kölesi olarak kullanıldı ve ortaya çıkan herhangi bir çocuk efendinin çocukları olarak kabul edilebilir veya kendileri köle olarak muamele görebilirdi. [Şiddetli Savaşçılar: Viking Denizcilerinin 7 Sırrı]
Viking mezarları ilk olarak 1980'lerin başında keşfedildi, ancak zaman içinde yalnızca kısmen kazıldı. Antik mezarlar, modern tarım tarafından kısmen hasar gördü ve kehribar boncuk, bazı hayvan kemikleri ve birkaç bıçak gibi sadece birkaç ciddi eser içeriyor. O sırada arkeologlar, cesetlerden dördünün başının kesildiğini, geri kalanının ise sağlam olduğunu keşfettiler.
Bu, birçok kişinin, başları kesilen cesetlerin, efendileriyle birlikte kurban edilen ve gömülen kölelere ait olduğu sonucuna varmasına neden oldu.
Farklı sınıflar
Bu fikri güçlendirmek için, Naumann ve meslektaşları iskeletlerin mitokondriyal DNA'sını analiz ettiler ve bu DNA, anne hattından geçer. Ekip, birlikte gömülen cesetlerin, en azından anne tarafında, büyük olasılıkla ilgisiz olduğunu buldu.
Daha sonra eski İskandinavların kemiklerindeki karbon ve nitrojen izotoplarının veya farklı moleküler ağırlıklara sahip elementlerin oranını analiz ettiler.
Denizden veya karadan gelen yiyecekler farklı oranlarda ağır ve hafif karbon ve azot izotopları içerdiğinden, bu kimyasalların kemiklerdeki konsantrasyonu bir kişinin diyet geçmişini ortaya çıkarabilir.
Sonuçlar, kafası kesilenlerin daha fazla balık proteini yediğini, diğerlerinin ise et ve süt ürünleri gibi kara bazlı protein kaynaklarını yediğini gösterdi. Bu, birlikte gömülen insanların çok farklı yaşam alanlarından geldiğini gösteriyor.
Ciddi Hediyeler
Naumann, başları kesilen kurbanların, efendileri adına ölüme sunulmak üzere hediye olarak kurban edilen köleler olduğunu öne sürüyor. Viking toplumunda böyle bir insan kurban edilmesi alışılmadık bir durum olsa da, bilinmeyen bir şey değildi.
Naumann, "Cenazelerde, insanların ellerinin ve ayaklarının bağlandığı ve bazen kafalarının kesildiği ya da kurban gibi başka şekillerde muamele gördüğü başka fedakarlık örnekleri de var" dedi. "Bu tür kişilerin ciddi hediyeler olduğuna ve efendilerini ölüme kadar takip edeceklerine inanılıyor. İbn Fadlan'ın (seyahatlerini kaydeden bir Arap gezgin) yazdığı tarihi bir anlatım, bir köle kadının, bir Viking reisi olan efendisini mezara kadar takip etmek için nasıl gönüllü olduğunu anlatıyor.
İlginçtir ki, Viking dönemine ait olan ve daha önceki zamanlardaki İsveç ve Norveç'in eski mezarları çoktur: sadece İsveç'te 100 binlerce var.
Ancak Danimarka'da, bu tür mezarlar oldukça nadirdir. Ancak Tunç Çağı'na ait aynı kurgan mezarları var...
Nihat Köklü
TEREF