Son aylarda Azərbaycanda ən çox şikayət edilən mövzulardan biri də təyyarə biletlərinin qiymətidir. İnsanlar məcburən göylərə üz tuturlar, çünki quru sərhədlər hələ də bağlıdır. Belə bir vəziyyətdə isə hava yollarının qiymət siyasəti cəmiyyətin böyük narazılığına səbəb olur.
Ən sadə misal: ailəvi səfər planlaşdıran vətəndaş üçün bilet qiymətləri aylıq maaşdan da artıqdır. İnsanlar soruşur: “Bəs biz necə gedib-gələk? Vətənlə xaricdəki doğmalar arasında məsafəni kim azaldacaq?” Təyyarə bahalığı, quru yolun bağlılığı sanki insanların hərəkət azadlığını məhdudlaşdırır.

Bunun bir başqa tərəfi də iqtisadiyyatla bağlıdır. Xaricdə oxuyan tələbələr, müalicəyə gedən xəstələr, işgüzar səfərə çıxan sahibkarlar üçün bu vəziyyət əlavə yükə çevrilib. Nəticədə bir çoxu planlarını təxirə salır, bəziləri isə borca girib yola çıxmaq məcburiyyətində qalır.

Əlbəttə, dövlətin təhlükəsizlik və geosiyasi səbəblərlə sərhədləri nəzarətdə saxlaması anlaşılandır. Amma burada bir sual yaranır: pandemiyadan illər ötüb, dünyada normal hərəkət bərpa olunub, niyə biz hələ də quru yolu ilə sərbəst gediş-gəlişi görə bilmirik?

Əgər vətəndaşa alternativ yol təqdim edilmirsə, o zaman mövcud yeganə çıxış hava nəqliyyatı daha əlçatan olmalıdır. Uçuş qiymətlərinin süni şəkildə yüksək saxlanılması sadəcə bazar qanunları ilə izah oluna bilməz. Burada həm dövlətin tənzimləyici addımlarına, həm də hava yollarının sosial məsuliyyətinə ehtiyac var.

Çünki sərhəd insanı ayırmaq üçün yox, birləşdirmək üçündür. Əks halda, göy üzündə uçan təyyarələr yalnız seçilmişlər üçün qalacaq, digərləri isə həsrətlə yerdən tamaşa edəcək.

Leyla Mirzə, Bizimyol.info