Adıge kültüründe bir delikanlı, savaşabilecek olgunluğa eriştiğinde başının arka tepesinde bir tutam saç bırakılarak traş edilirdi. Bu saça Ak’e (Aç’e) denirdi.
Ak’e, savaşçı için hem bir kimlik hem de onur simgesiydi. Kişi artık sefere çıkamayacak, savaşamayacak hale geldiğinde saç, Ak’e Tx’alheu (Ac’er Wıpsın) adı verilen özel bir törenle kesilirdi. Bu törenden sonra kişi silahı bırakır ve bir daha savaşa katılmazdı.
Bunun dışında, yaptığı bir işten dolayı pişmanlık duyanların da kendi iradeleriyle Ak’e saçlarını kesip silah bıraktıkları görülürdü. Ancak bu durumda herhangi bir tören yapılmazdı.
Bazı kaynaklarda ise Ak’e saçının başka bir işlevinden daha söz edilmektedir. Savaş dönemlerinde Adıgeler için ölülerini savaş alanında bırakmak büyük bir onursuzluktu. Düşmanlar da bunu bildiklerinden, Adıgelerin en ağır kaybı vermeleri için genellikle ölüleri toplama anını fırsat olarak kullanırlardı.
Bu nedenle, en azından bir naaşın tamamen savaş meydanında bırakılması onur kırıcı sayıldığından, ölen savaşçının başı Ak’e sayesinde kolayca kesilerek ailesine götürülürdü. Böylece, savaşçının en azından bir parçası onurlu biçimde toprağa verilebilirdi.
Adıge
TEREF