Sanki o, insan haqqında bilinməsi nə varsa artıq hər şeyi bilir.
Sanki o, insanın ən son “sirrini” və Həqiqəti dərk edib.
Ancaq o da hər fani insan kimi həssas, qırılqan və kövrəkdir.
Edə biləcəyi tək şey həyatın bütün amansız ziddiyyətlərinə, qəddarlıqlarına, gözəllik və bilinməzliyinə rəğmən Dünyanın xaos və harmoniyasını dərk etməkdir.
Dahi isveçrəli psixiatr, analitik psixologiyanın banisi, kollektiv şüursuzluq doktrininin müəllifi Karl Qustav Yunq (1875-1961) həyatının qürub çağında “Xatirələr, Düşüncələr, Xəyallar” adlı kitabında baxın nə yazır:
"Özümdən əmin olmamağım artdıqca ətrafımdakı hər şeyə daha kəskin yaxınlıq hiss edirəm.
İndi düşünürəm ki, uzun müddətdir məni Dünya ilə ayıran yadlaşma artıq mənim daxili dünyama çevrilib. Və birdən kəşf edirəm ki, məgərsə mən özümü heç vaxt tanımamışam”…
İbrahim Nebioğlu
https://t.me/ibrahim_nebioglu