Ani'nin 'Ölüler Kitabı'ndan (genellikle Ani Papirüsü olarak bilinir) bir kesit. 19. Hanedan döneminde (yaklaşık MÖ 1250) Teb'de başarılı olmuş bir kraliyet katibiydi.
Bir cenaze alayının ortasında ağlayan bir grup kadın görüyoruz. Acıdan parçalanmışlar. Saçları dağılmış ve yanaklarından gözyaşları süzülüyor. Derinden hissedilen bir yas duygusunu gerçek anlamda hissedebiliyordunuz.
"Yas tutma kariyeri birçok eski Mısırlı kadın tarafından takip edildi. Bunu karşılayabilenler, ölen kişi mumyalanırken evde açıkça yas tutmaları için profesyonel yas tutanlar tuttular, bu işlem yetmiş gün sürdü ve cenaze alayını mezara kadar takip ettiler. Yas, ağlarken başa toprak serpmek, giysileri yırtmak ve yanakları tırmalamak şeklindeydi.
Mezar resimlerine bakılırsa, yas tutma mesleği erken yaşlarda başlayabilirdi: Örneğin, Thebes'teki Ramose'nin mezarında, bir grup yas tutan kadının arasında çok genç bir kız vardı. Hepsi kollarını kaldırmış bir şekilde ayakta duruyor ve açıkça olabildiğince yüksek sesle çığlık atıyorlardı - tıpkı bugün Mısır'daki kadınların yas tuttuğu gibi."
Watterson, Barbara, Women in Ancient Egypt, Amberley Publishing Plc, İngiltere, 2011.
Merih Tan