Məsələ burasındadır ki, ətraf mühitə kinli və qəzəbli münasibət, ətrafdakıların kobudluğu və anlaşılmazlığı insanın əqli və mənəvi zəifliyindən, yaşaya bilməməsindən xəbər verir.
İzdihamlı avtobusda itələyən insan zəif və əsəbi, yorğun, hər şeyə düzgün reaksiya verməyən insandır. Qonşuları ilə dalaşan insan da yaşamağı bilməyən, ruhən kar olan adamdır.
Estetik duyğusuz da bədbəxt insandır. Başqasını başa düşə bilməyən, ona yalnız pis niyyətlər aid edən, həmişə başqalarından inciyən insan həm də öz həyatını yoxsullaşdıran, başqalarının yaşamasına mane olan insandır.
Zehni zəiflik fiziki zəifliyə gətirib çıxarır. Mən həkim deyiləm, amma buna əminəm. Dostluq və mehribanlıq insanı təkcə fiziki cəhətdən sağlam deyil, həm də gözəl edir. İnsanın bədxahlıqdan təhrif olunmuş siması eybəcərləşir, pis adamın hərəkətləri lütfdən məhrum olur. lütf daha qiymətlidir. İnsanın ictimai borcu ağıllı olmaqdır. Bu, insanın özünə borcudur. Bu, onun şəxsi xoşbəxtliyinin və ətrafındakı və ona qarşı olan “xoş niyyət aurası”nın təminatıdır.
Dmitri Lixaçev - (Orta əsr filoloqu, mədəniyyətşünas, sənətşünas, filologiya elmləri doktoru (1947), professor (1951). SSRİ Elmlər Akademiyasının akademik)
Есмира Шукурова