Bronson o akşam yemeğinde bir arkadaşına özel olarak, "Kim olduklarını umursamıyorum. Bir daha ona böyle saldırırlarsa ambulansla giderler." demişti. Övünmüyordu. Bunu sessizce, elini Jill'in elinin üzerine koyarak söylemişti. Jill parmaklarını sıktı ve tek kelime etmeden başını salladı.
Yıllar sonra Jill, anılarında bu olayı "Life Wish" adlı kitabında yazmış ve bunun kendisini en çok sevilmiş hissettiren anlardan biri olduğunu söylemişti. "Charles beni sevdiğini asla yüz kere söylemek zorunda kalmadı. Bana tekrar tekrar gösterdi. O gün de o anlardan biriydi."
Bronson bu konuda basınla nadiren konuşurdu ve konuştuğunda da bunu önemsizleştirirdi. "Herkesin yapacağını yaptım," demişti The Daily Express'e 1974'te verdiği kısa bir röportajda. "Orada durup birinin karıma böyle davranmasına izin vermeyecektim. Kameralar sana hayvan gibi davranma lisansı vermez."
"The Mechanic" ve "Mr. Majestyk" gibi filmlerin setlerinde onunla birlikte çalışan ekip üyeleri bile Jill'in sık sık yakınlarda olduğunu ve Bronson'ın Jill'in yanındayken en sakin halinde olduğunu belirtti. Yönetmen Richard Fleischer 1973 tarihli bir yapım günlüğünde, "Bronson'ın daha yumuşak tarafını görmek istiyorsanız, kimsenin bakmadığını düşündüğü ve Jill'in güldüğü zamanları izleyin." dedi.
Plajdaki o yumruk ego veya öfkeyle ilgili değildi. Terbiyeyle ilgiliydi. Kameraların rızadan daha yüksek sesle tıkladığı bir dünyada, Charles Bronson sessizce bir adama ve izleyen herkese onurun hala önemli olduğunu hatırlattı.
Ayhan Buz
TEREF