Fermerlərin tədarük zəncirlərini bağlaya bildiyi bölgəyə kim investisiya qoyacaq?

Polşa ilə sərhəddə etirazlar davam edir: polşalı fermerlər Ukraynadan kənd təsərrüfatı məhsullarının idxalına qarşıdırlar. Eyni zamanda, Polşa yek daşıyıcıları ukraynalı həmkarlarından yenidən icazə almağı tələb edirlər. Yerə səpələnmiş taxıl, açıq vaqonlar və xüsusən də traktorlar olan fotoşəkillər təhrikedicidir və qəzəb doğurur. Cavab tədbirləri üçün əla zəmindir. Cavab tədbirləri üçün əsaslandırma var.

Cavab tədbiri olmasa belə, səhnələşdirilə bilər. Bu baş verərsə, aksiyalar ictimai dəstək ala bilər - hər iki ölkədə cəmiyyətdə qıcıq var. O zaman sosial düşüncənin yaratdığı əsəb geriyə dönməyəcək prosesləri alovlandıracaq. Və ilk kimin əllərinin qana bulandığını anlamaq çox gec olacaq. Buna qətiyyən yol vermək olmaz. İndi məsələnin yoluna qoyulması üçün kifayət qədər siyasi iradə yoxdursa, onda biz yalnız xüsusi xidmət orqanlarının peşəkarlığına ümid edə bilərik.

Daha bir məsələ - həll yollarının tapılması ilə bağlı səslər getdikcə daha çox eşidilir. Rumıniya bir seçim kimi nəzərdən keçirilir. İfrat sağçı-millətçi AUR Partiyası artıq orada bunu səbirsizliklə gözləyir - populistlərə seçki ilində öz reytinqlərini gücləndirmək üçün “qarışıqlıq” çox lazımdır. Nəzərə almaq lazımdır ki, AUR hazırda reytinqdə ilk üçlükdədir.

Bəs Macarıstan? Ölkənin Baş naziri Viktor Orban Avropa Parlamentinə seçkilərdə hər şeyi düzgün etdiyi və buna uyğun olaraq seçicilərindən xoş bonuslar aldığına dair arqumentlər göstərir. Bu, onun nə qədər müdrik “millət atası” olduğunun başqa bir etirafıdır.

Ancaq bununla yanaşı, dolayı nəticələr də nəzərə alınmalıdır.

Bütün bunların fonunda regionda hərbi-texniki əməkdaşlıq məsələsi dayanır: silah və sursat istehsalı üzrə birgə müəssisələr, qovşaqlar, investisiyalar – hər şey şübhə altındadır. Fermerlərin tədarük zəncirlərini bağlaya bildiyi bölgəyə kim investisiya qoyacaq?

Polşa da regionda özünün liderlik mövqeyini sarsıdır. İstər Trimoriyada, istərsə də Buxarestdə Varşavaya ehtiyatla yanaşırdılar - böyük bir ölkə o zaman lider ola bilər ki, yorğanı öz üzərinə çəkməsin. İndi təsərrüfat məsələsinə görə onlar digər qonşularla eyni dalğada görünürlər, amma eyni zamanda, qonşuların hər biri qələmlə qeyd edir: “Liderdə milli eqoizm hökm sürürsə, o zaman bəlkə də bu bölgəni təmsil etmək üçün ona rəsmi və ya qeyri-rəsmi hüquqlar verməyə dəyməzmi?”. Digər tərəfdən, “Köhnə Avropa” düşünür: “Polşalılar regionun inkişafı üçündür, yoxsa bu ölkənin Aİ-də güclənməsi İttifaqda parçalanmalara səbəb olacaq?”. 2003-cü ildə Polşanın Aİ-dəki ilk addımlarını şərh edən və bu addımları nəzərə alaraq, Polşanın Aİ-yə üzvlüyü istiqamətində göstərdiyi səylərə görə təəssüfləndiyini deyən genişlənmə üzrə Avropa komissarı Günter Verheuqenin sözlərini xatırlamaq olar. Zaman keçdikcə ideya təbliğ oluna bilər. Onda Varşavanın qurduğu potensial və səlahiyyət tükənir. Təbii ki, bundan region heç bir fayda görməyəcək.

“Köhnə Avropa” və Avropa qurumları bunu izləyir: keçmiş “yeni üzvlər” və potensial “yeni üzvlər” o qədər mübahisə edirlər ki, onlar arasında çatlar dərinləşir. Bundan sonra nə olacaq? Bu, sürətləndirilmiş inteqrasiya iştahını artırmır.

Bu arada, xaricdə təcridçilik tərəfdarlarının əlavə bir arqumenti var: niyə özünə məsləhət verə builməyən Avropaya sərmayə qoyursunuz?

Axmaqlıq və taktiki maraqların, eqoizmin və həmrəyliyin olmamasının bəşəriyyətin düşməninin işini necə asanlaşdırdığını anlamaq lazımdır. Lina Kostenko yazırdı: "Hamı hamıya qarşıdır, hamı hər şeylə razılaşmır. Qəzəb insanları hərəkətə gətirir, amma uçuruma doğru".

Müəllif: Sergey Gerasimçuk - “Ukrayna Prizması” Xarici Siyasət Şurasının icraçı direktorunun müavini.

Mənbə: UNİAN

Tərcümə AYNA-ya məxsusdur.