Peki neden.?
Öncelikle Türk iyi at’a biner ve Türk’ün bozkır at’ı Avrupada’ki atlar gibi diğer at cinslerinden farklı olarak arpaya ihtiyaç duymaz. Kış şartlarında bile toynağı ile toprağı kazıp ot’a ulaşmasını bilir.
Bundan dolayı Türkler lojistik sıkıntısı yaşamaz.
Avrupa Şövalyesi at’ı hastalanınca kalır ve baytarlığı da yoktur. Türk atlısının baytarlığı vardır. Türk atlısının sefere gitmek için tonlarca erzağa ihtiyacı yoktur. Süt ürünleri ve pastırma gibi taşınması kolay ancak besleyici ve protein bakımından güçlü gıda maddelerini kullanarak kolayca beslenir. Yiyecek stoku bitince, Türkler için yerinde ikmâl temel prensiptir.
Türklerin eline kargı ve kılıç ver yakın süvari olur.
Bileşik yay’ını eline alınca menzilli süvari olur.
Aynı askeri zırhlandır ağır süvari olur.
At’tan indir piyade olur.
Ordunun kanatlarına koy düşmanı dağıtır.
Merkez’e, koy düşmana direnir.
General yap yönetir.
Hiç bir lojistik yardım yapmadan binlerce km yol gidip fetihler yapabilir.
Soğuk veya sıcak fark etmez, her yer ve alanda efektif savaşır.
Sonuç olarak Türk olarak dünya’ya gelip mükemmel bir asker olabilmek herkese nasip olamayan Tanrı vergisi bir özelliktir Türk olarak dünya’ya gelebilmek...
Onun içindir’ki: Her Türk Asker doğar...
Arkeoloji Tarihi
TEREF