Arapça sanılan aslında Ibranice olan isimlere bir bakalım:
Gabriel: Cebrail
Michael: Mikail
David: Davud
İsaac: İshak
Mousa: Musa
Solomon: Süleyman
Eve: Havva
Adam: Adem
Abraham: İbrahim
Usain: Hüseyin
Elias: İlyas
Noah: Nuh
Jacop: Yakup
Jasmin: Yasemin
Josef: Yusuf
Aaron: Harun
Örnekleri çoğaltmak mümkündür...
Çocuklarımıza Türkçe adlar verelim...
Arapça-Ibranice ve yahut diğer başka kültürlerin isimlerini koymayalım...
Araplar, ev temizliği yapan kızlara 'Ayşe' derler...
Fatma
“sütten kesilmiş” demektir.
Hatice
“Vaktinden önce doğmuş”
demektir.
Zeynep
“tombul”
demektir...
Gonca, Yonca, Gül, Bilge, Irmak, Deniz, Doğa, Başak, Begüm, Burcu, Türkan, Türkü, Hatun, Işıl, Öykü, Sevim, Toprak, Ülkü, Aykız, Bengü vs. gibi öz Türkçe isimler dururken, neden Arapça-Ibranice isimleri çocuklarımıza koymakta ısrar ediyoruz?
Mesela
Osman,
Arapça bir isimdir
"Yılan yavrusu"
demektir...
Öz Türkçe "Yiğit" gibi bir isim dururken, el kadar çocuğa yılan yavrusu ismi konması akıl kârı mıdır?
Araplardan ayrı bir kültür geleneği olan Türk milleti içinde, hâlâ İslam dini ile Araplığı ayıramayanlara, şalvarı ve hurmayı dinin icabatından sayanlara rastlayabiliyoruz.
Bunlar, (...) koyu Arap milliyetçiliğine hizmet ettiklerinin farkında değiller...
Asimile olmak çocuklarınıza Türkçe isimler vermemekle başlar...
Dilini özünü unutursun...
Özün dışında herkese herşeye benzersin...
Milli benliğini koruyamayan vatanını toprağınıda koruyamaz...
TÜRKÇE KONUŞ
TÜRK YAŞA...
Bu günden sonra çarşıda, pazarda, sokakta, devlet erkaninda yalnız ve yalnız TÜRKÇE konuşulacaktır...
Türkçe konuş !
Türkçe selamlaş ! Türkçe düşün !
Türkçe oku !
Türkçe yaz !
Türkçe dua et!
Türkçe giyin !
Türkçe gez !
Türkçe sev !
TÜRK GİBİ YAŞA, ÖZÜN OL
TEREF