Alimlər çəltik yığılmasının ən qədim sübutunu aşkar ediblər.

Cebhe.info “Arkeonews”-a istinadən xəbər verir ki, yabanı düyü indiki düyüdən fərqlənir. Belə ki, yerli düyü toxumları yetişəndə tökülür, indiki düyülərin yetişmiş toxumları isə bitkilərin üzərində qalır. Ona görə də düyü yığımı bir növ alət tələb edirdi, öz növbəsində alətdən istifadə o demək idi ki, erkən düyü yetişdirənlər bitkilərdə qalmağa meyilli toxumları seçirlər. Bitkilərdə qalan toxumların nisbəti artdıqca mayalanma baş verdi. Elm adamları düyünün eramızdan əvvəl 10 000-ci illərdə Çində yetişdirilməyə başladığını bilirdilər.

Bu yaxınlarda arxeoloqlar Aşağı Yantszı vadisində bir neçə erkən neolit yerində bitki toplamaq üçün istifadə oluna bilən, iti kənarları olan çoxlu kiçik daş parçaları aşkar ediblər. Yeni bir araşdırma təsdiq edib ki, bunlar həqiqətən dənli bitkilərin yığılması üçün alətlərdir. Ümumilikdə alimlər Şanşan və Kuahuqiao mədəniyyətlərindən qalan Şanşan və Hehuaşan ərazilərindən 52 daş aləti araşdırıblar. Onlar eramızdan əvvəl 10-8 min illərə aiddir. Daş alətlər incə işlənməyib, kəskin kənarları var. Onların eni təxminən 4 santimetrdir.

Bu alətlər mikroskop altında araşdırılıb. Nəticələr göstərib ki, 30 daşda düyü də daxil olmaqla silisiumlu (silisiumla zəngin) bitkilərin yığılması nəticəsində yarananlara bənzər aşınma izləri var. Bundan əlavə, 28 alətdə düyü ilə müntəzəm təmasdan yaranan kimyəvi izlər var idi. Bundan əlavə, düyü qabıqları və yarpaqları müxtəlif izlər buraxır. Birinci üsula əsasən bitki oraq kimi iti kənarı ilə kəsilirdisə, ikinci üsulda bitkinin üst hissəsini kəsib barmaq və daş arasında tutmaq nəzərdə tutulurdu.