Qanunsuz erməni silahlı birləşmələrinin tərkibində 1991-ci il dekabrın 22-də Xocalı rayonunun Meşəli kəndində soyqırımı törətməkdə təqsirləndirilən Vaqif Xaçaturyanın məhkəməsi keçirilib.

Yasamal Rayon Məhkəməsinin inzibati binasında Bakı Hərbi Məhkəməsinin hakimi Zeynal Ağayevin sədrliyi ilə keçirilən prosesdə Vaqif Xaçaturyan birdən-birə ağlamağa başlayıb.

Belə bir ifadə var: "Timsah göz yaşları". Meşəli qatili Vaqif Xaçaturyan məhkəmədə ağlayarkən, sosial mediadakı hər kəs onunla bağlı bu ifadəni paylaşdı. Bəs əslində timsah nədən ağlayır? Belə ki, timsah öz ovunu yeyərkən, onun ətində duz çoxdursa, avtomatik olaraq, timsahın orqanizmi reaksiya verir və artıq duzlar göz yaşı ilə axıb vücudundan çıxır. Vaqif Xaçaturyan da o qədər günahsız insanın haqqını yeyib ki, vicdanı olmasa da, bədəni artıq qəbul etmir, yediyi haqlar göz yaşı ilə tökülür. Amma bu şərəfsizi bağışlamaq olmaz. Vicdanı olsaydı, məhkəməyə gəlməmişdən özünü asardı.

Ancaq bu mənim müəllif fkrimdir və millətçiliklə də əlaqəsi yoxdur - onun yerində günahsız insanlara işgəncə verən azərbaycanlı da olsaydı, eyni sözləri yazardım...

Ən maraqlı epizod, Xaçaturyanın işgəncə verdiyi insanlardan birinin ona yaxınlaşıb “Vaqif, məni tanıdın?” deyə sual etməsi oldu.


Həmin an Vaqif duruxdu, göz yaşları da dayandı. Vaqif – timsah ovlarından birinin onun dişlərindən sağ çıxdığını gördü. O an nə hislər keçirdiyini təxmin etmək elə də çətin olmaz. Çox güman ki, “Kaş, səni o vaxt öldürərdim” deyə düşünüb.

Bu gün erməni mətbuatı və Las-Veqasdakı kazino sahiblərinin puluyla “oktava” qaldıran hüquq müdafiəçiləri nə qədər insan hüquqlarından dəm vursa da, yenə də bütün oxlar Vaqif, David və Araikin əzab verdiyi insanların hüququna dayanır.

Avropa təşkilatları nə qədər ikili standart tərəfdarı olsa da, fakt öz faktlığındadır.

Ermənistan mətbuatının kumiri, “məğrur mübarizi” niyə ağlayır? Nədir onları bu hala çatdıran. Əgər beynəlxalq təşkilatlar da saxlanılma zamanı hər hansı işgəncədən danışmırsa... Olmaya, bu “qəhrəman”lar özlərini elə göz yaşları ilə ifşa edirlər?

Məni sevindirən bir şey var. İllər boyu, bir çoxunun, hətta Azərbaycan cəmiyyətində belə, içi mən daxil çox insanın artıq “Qarabağ məsələsi Allaha qalıb” dediyi vaxtda... Azərbaycanın hüquq-mühafizə orqanları bütün faktları, bütün şahid ifadələrini sənədləşdirib və cinayətkarların cəzasını alması üçün hüquqi baza yaradırmışlar.

Əslində, “Allaha qalıb” deməklə, biz də səhv etməmişik. Bu gün İLAHİ ƏDALƏT özünü göstərir.

Ümid edirəm ki, əli günahsız insanların qanına batan bütün cinayətkarlar bu İLAHİ ƏDALƏTDƏN öz paylarını alacaqlar.

Rüfət Əhmədzadə

AzPolitika.info