Yerli Amerikalılar, Son Buzul Maksimumu’ndan önce Doğu Asya’dan ayrılan eski bir soy hattına dayanır ve bu hat, Eski Kuzey Avrasyalı topluluklardan genetik katkılar almıştır. Bu gruplar yaklaşık 16.000 yıl önce Amerika’ya göç etmiş, ancak Na-Dene ve Eskimo-Aleut dillerini konuşan topluluklar daha sonra gelmiştir.
Genetik araştırmalar, bu kurucu nüfusların Amerika’ya yayılmadan önce Beringia’da uzun süre izole kaldığını göstermektedir. Yerli Amerikalı erkekler arasında yaygın olan Y-DNA haplogrubu Q-M242, bu erken göçün izlerini taşırken, Na-Dene ve Inuit grupları, daha sonraki göçleri yansıtan farklı genetik işaretler taşımaktadır. Batı Avrupa’da yaygın görülen R1b1a1a2 (M269) haplogrubu, muhtemelen 1492 sonrası karışımlar yoluyla bazı Yerli Amerikalı topluluklara ulaşmıştır. Öte yandan, Sibirya ve Moğolistan kökenli C-M217 haplogrubu, Na-Dene konuşurları ve bazı diğer Yerli Amerikalılar arasında yaygındır ve Rus Uzak Doğusu’ndan gerçekleşen ayrı bir göçe işaret etmektedir. Bu genetik bulgular, Amerika kıtasının yerli halklarının karmaşık göç ve soy geçmişini aydınlatmaktadır.

Özhan Öztürk