"Selam sana, Ulu tanrı
Adaletin Efendisi!
Efendim, güzelliğinizi görmem için size geldim, çünkü sizi tanıyorum, adınızı biliyorum ve bu salonda sizinle birlikte olan efendilerimin adlarını biliyorum.
Senin adın Gerçeğin Efendisi.
Ben size geldim, size hakkı getirdim, sizin için batılı savdım.
İnsanlara karşı yalan söylemedim,
Ortaklarımı yoksullaştırmadım,
Yaşarken yanlış bir şey yapmadım, olmayanı öğrenmedim...
Kimseye kötülük etmedim.
Yakınlarımı bahtsızlığa sürüklemedim.
Gerçek evinde alçaklık etmedim.
Kimseyi gücünün dışında çalıştırmadım.
Benim yüzümden kimse korku duymadı,
yoksulluk ve acı çekmedi, bahtsız olmadı.
Zina etmedim.
Yiyecekleri pahalı ve eksik satmadım.
Terazinin dirhemi üzerine hiçbir zaman elimi bastırmadım.
Teraziyle tartarken hiç bir zaman hile yapmadım.
Süt çocuklarının ağızlarından sütü uzaklaştırmadım.
Hayvanları çalmadım.
Tanrının kuşlarını avlamadım.
Ölmüş balığı tutmadım.
Hiç bir arkın suyunu başka yöne çevirmedim.
Ben temizim, temizim, temizim."
"Günden Dışarı Gidenler" anlamı ile Mısır'da ölülerin ardından hazırlanan büyü metinleri günümüzde popüler ismi ile Mısır Ölüler Kitabı olarak anılır. İnanışa göre "ölülerin ebedi yolculuklarına ulaşmak için geçirecekleri çetin mücadele" metinlerin konusudur.
Dünyadaki hayatın mükemmel bir yansıması olarak düşünülen diğer aleme ulaşmak için ruh, Hakikat Salonunda çeşitli zorluklardan ve yargılardan geçmek zorundadır. Aklanma işlemine başlamak için insanın tanrıları tanıdığı ve onların emirlerine uygun bir yaşam sürdüğüne ilahları inandırması gerekmektedir.
Tanrılar ile konuşmak ise tabi ki her babayiğin harcı değildir. İşte tam da bu safhada bahsedilen büyü ritüelleri devreye girer. Sonsuz aleme ulaşmak için hangi yolların izleneceği, belirli tanrılara nasıl hitap edileceği, nasıl davranılması gerektiği metinler halinde ölümlünün yanına bırakılır. Kısacası bir mezarda büyü ritüellerine ulaşmak demek günümüzde sınavdan tam puan alan öğrencinin başarısı demektir.
Başlangıçta yalnızca soylular için yazılan kitaplar daha sonra "parayı veren düdüğü çalar" anlayışı ile hazırlanmaya başlar. Şöyle ki halk, soyluların mezarlarında işçi olarak çalışırken duvarlardaki freskleri izler, ölen soylunun mumyalanmış bedeninin yanına son anda papirüs metinleri bırakıldığını keşfeder. Efendileri öteki dünyaya giderken yanlarında rehberlik edecek papirüsleri kullanıyorsa "vardır bir bildikleri" deyip bu kılavuza sahip olmak ister.
Böylece papirüsler yoğun ilgi görüp çoğaltılmaya başlar. Yazmalardaki farklılık ise; parası belli bir miktar kılavuzluk hizmeti alabilecek halk ile soylular için hazırlanan klavuz arasında değişiklikte ortaya çıkar. Kişinin maddi durumuna göre değişen yazmaların ortak nüshası ise "Tılsım 125" adı ile geçen metindir. Nüshaların devamı ise yazmanlara ödenen miktara bağlıdır.
Tanrı Osiris'e saygılarını sunan ruh, sırası ile Thoth, Anubis ve kırk iki yargıça günahlarını itiraf eder. Kabul görürse Ma'at'ın beyaz tüyünün bir kefede ölümlünün yüreği diğer kefede tartılır. Yürek tüyden hafif ise ruh Tanrıça İsis ile ebedi mutluluğa kavuşur, ağırsa canavar tanrıça Ammut tarafından yutulup ruhu sonsuza dek yok edilir.
Kitapların ilk ne zaman üretime geçtiği belirlenememiş olsa da genel kanı "Cinayet işlemedim, hırsızlık yapmadım" gibi söylemlerin, On Emir için Musevilik'e temel oluşturduğu iddia edilir.
Peki genel geçer tezi kabul edersek yalnızca Musevilik mi ?
"Tartı, o gün haktır. Kimin terazisi ağır çıkarsa, işte onlar gerçekten kurtulmuş olanlardır.
Kimin de tartısı hafif gelirse; işte onlar ayetlerimize zulmede geldiklerinden kendilerini ziyana uğratanlardır. .....
(A'raf suresi 8/9)
Tek bir fark ile Mısır Ölüler Kitabı'nda teraziye konulan bireyin yüreği iken,
A'raf süresinde teraziye konulan amel defteridir.
Önerimiz;
Mitoloji deyip küçümsediğniz anlatılar üzerinde biraz daha düşünün deriz.
Elinizdeki dinler binlerce yıldır eklentiler ile size ulaşmıştır.
Yani hiç birinin diğerinden bir üstünlüğü yoktur...
Merih Tan
TEREF