Kuran’ın benzerinin getirilemeyeceği Kuran’da yazar. Bizim Arapça bilmeyen müminler ise Kuran’ın anlayamadıkları dili ve üslubundan etkilenir, mest olurlar. Neden?Çünkü Kuran’da öyle yapmaları gerektiği söyleniyordur.
Şimdi bir kıyaslama yapalım.
İnsanın cıvık çamurdan yaratılma hikayesi Sâffât 11’de geçer:
“Şimdi o inkârcılardan şu sorunun cevabını iste: Kendilerini yaratmak mı daha zor, yoksa başka yarattıklarımızı mı? Biz onları cıvık bir çamurdan yarattık.”
Müminun 12’de de var:“Gerçek şu ki biz insanı çamurdan alınmış bir özden yaratıyoruz”
Bakalım ;
Kuran’ın bu insanı mest eden şairane üslubuyla diğer efsaneler yarışabilecek mi.?Çünkü bana sorarsanız hepsi birbirinin aynı..!
Başlıyoruz...
***Gılgamış destanı:
“Ellerimi yıkadım. Bir parça çamur koparıp yazıya attım. Ve bu yazıda, kahraman Enkidu’yu yarattım.”
***Sümerlilerin Enuma-Eliş destanı:
“Bunun üzerine ben de Ea’nın yardımını istedim. Toprağı Kingu’nun kanıyla yoğurdum. İlk insanı meydana getirdim.”
***Çin efsanesi:
“Bunun üzerine tanrıça Ngüho yengeç elleriyle gökyüzünü yukarıya kaldırdı, denizleri yeniden sınırlarına itti. Ve çamurdan yeni birinsan türü yarattı.”
***Mısır’daki Luxor Tapınağında bulunan kabartma resim:
“Kral III. Amenhotep olarak betimlenen Tanrı Khnemu çömlekçi çarkında erkek ve dişi iki insanı yaratıyor.”
***Hesiodos destanı:
“Namlı, şanlı Hephaistos’u çağırdım hemen. ‘Bir parça toprak al, suyla karıştır dedim. ‘İçine insan sesi koy, insan gücü koy.’”
***Yunan efsanesi:
“Gözyaşlarımla toprağı çamur haline getirdim ve yoğurdum (Prometheus anlatıyor). Bir insan heykeli yaptım. Sonra bu heykele ruh verdim. İlk ölümlü yaratıklar oluştu böylece.”
SONUÇ :
Yani insan, usta bir hikaye anlatıcısı olma özelliğine sahiptir.
Bizi diğer canlılardan farklı kılan en güçlü yönümüz bu. Hikayelerimizle kitlelerin duygularını harekete geçiriyoruz, onları yönlendiriyoruz.
İnsan, yeryüzündeki tek hikaye anlatıcısıdır. İlahi bir hikaye anlatıcısı YOK..!
Hiçbir zaman da olmadı..!
Heisen Berg