İvan Boçarov: “İsrail “Hizbullah”ın liderini məhv edərək Livana qarşı müharibəyə başladı”

Sentyabrın 30-u axşam saatlarında İsrail Müdafiə Qüvvələri (IDF) Livanda quru əməliyyatına başlayıb. Yerli jurnalistlərin məlumatına görə, İsrailin zirehli texnikası Metula şəhəri yaxınlığında sərhədi keçib və Livan ordusu yeni sərhədlərə doğru geri çəkilib. Quru əməliyyatı İsrail hərbi hava qüvvələrinin Livan ərazisini bir həftə davamlı atəşə tutmasından və bombardman etməsindən sonra başlayıb.

Məlumdur ki, hava hücumu nəticəsində Livanın radikal “Hizbullah” hərəkatının lideri Həsən Nəsrullah da daxil olmaqla bir neçə yüz insan həlak olub, mindən çox insan yaralanıb.

Bu hadisələr 1982 və 2006-cı illərdəki münaqişələrə bənzətməklə artıq Üçüncü Livan müharibəsi adlandırılır. Bununla belə, son vaxtlara qədər İsrailin Baş naziri Benyamin Netanyahu genişmiqyaslı müharibə haqqında danışmağa tələsmirdi: o, hava hücumlarını ölkənin şimal bölgələrini “Hizbullah”ın təhlükəsindən qorumaq üçün “qabaqlayıcı əməliyyat” adlandırırdı, indi isə 20 kilometrlik bufer zonasının yaradılmasının zəruriliyindən danışır.

Rusiya Beynəlxalq Məsələlər Şurasının (RIAC) proqram koordinatoru, şərqşünas İvan Boçarov “Lenta.ru”ya Yaxın Şərqdə baş verənlərlə bağlı müsahibə verib. AYNA sözügedən müsahibəni istinadla təqdim edir:

- Son günlər “Hizbullah”ın demək olar ki, bütün rəhbərliyi, o cümlədən təşkilatın lideri Həsən Nəsrullah sıradan çıxarıldı. “Hizbullah”ın sonrakı taleyi necə olacaq?

- Həqiqətən də “Hizbullah”a ciddi zərbə vuruldu. Hərəkatın ali rəhbərliyi sıradan çıxarıldı ki, bu da hərəkata misli görünməmiş ziyan deməkdir. Sentyabrın 17-18-də peycerlərin və digər rabitə vasitələrinin partlaması nəticəsində orta və kiçik komandir heyətinin üzvlərinin əksəriyyəti həlak oldu, yaxud yaralandı. Bu əməliyyat nəticəsində şübhəsiz ki, təşkilatda koordinasiya və onun idarəolunması pozulmuşdu. Daha kiçik zərbələrdən sonra İsrail ərazisinin necə intensiv atəşə tutulduğunu xatırlamaq lazımdır. Belə ki, iyul-avqust aylarında “Hizbullah” artıq İsrail ərazisinə yüzlərlə raket atmışdı. İndi qarşıdurmanın keyfiyyətcə yeni mərhələsinə baxmayaraq, qrupdan daha ciddi reaksiya müşahidə olunmur. Ola bilsin ki, “Hizbullah” nə edəcəyini, necə reaksiya verəcəyini və mövcud vəziyyəti idarə etməyi hələ tam müəyyənləşdirə bilmir.

- Münaqişənin indiki mərhələsini necə adlandırmalıyıq? “Hizbullah” İsrailin hücumlarını “müharibə elanı” sayıb...

- Son illərdə Yaxın Şərqdə “müharibə” anlayışı bulanlıqlaşıb. İndi müharibəni müharibəsizdən ayırmaq çox çətindir. 2006-cı ildə hər şey aydın idi. “Hizbullah” İsrailin nəzarət-buraxılış məntəqəsinə hücum edərək bir neçə nəfəri öldürdü, daha iki nəfəri girov götürdü. 34 gün davam edən və atəşkəslə başa çatan İkinci Livan müharibəsinin başlamasının səbəbi də bu idi. İndi münaqişə daha da bulanlıqlaşıb. Bu, təkcə Livan-İsrail qarşıdurmasına deyil, bütün Yaxın Şərqə aiddir. İsrailin Suriyaya müharibə elan etmədən zərbələr endirməsi, Türkiyə və İranın İraq Kürdüstanını atəşə tutması bu məntiqə uyğun gəlir. Bu ilin yanvarında İran və Pakistan bir-birinə atəş açdı. Gələcək tarixçilərin Livandakı hazırkı hadisələri necə adlandıracağını söyləmək çətindir. Bəlkə bu, Üçüncü Livan müharibəsi adlandırılacaq, bəlkə də heç müharibə sayılmayacaq.

İDF-nin Livanda quru əməliyyatı başlayana qədər onlar baş verən hər şeyi İsraillə Livan arasında deyil, İsraillə “Hizbullah” arasında qarşıdurma kimi təqdim etməyə çalışırdılar. Lakin İsrail bölmələrinin köçürülməsi və onların Livan ərazisinə yerüstü hücumları yəqin ki, artıq tam hüquqlu müharibə adlandırılacaq yeni mərhələ sayıla bilər.

- İsrail ordusunun Livandakı quru əməliyyatı realdırmı?

- Bəli, son günlər bu ehtimal artıb. İndi “Hizbullah” əvvəlki illərlə müqayisədə mümkün qədər zəifləyib. İsrailin siyasi və hərbi rəhbərliyi bunu “Hizbullah” problemini həll etməsə də, heç olmasa təşkilatı mümkün qədər zəiflətmək üçün yaxşı fürsət hesab edə bilər. Bu, eyni zamanda, İsrail vətəndaşlarına ölkənin şimalındakı evlərinə qayıtmağa imkan verəcək. Onlar ötən ilin oktyabrında Fələstin-İsrail münaqişəsinin qızışmasından sonra “Hizbullah”ın atəşə tutması səbəbindən təxliyə edilmişdilər.

Ancaq unutmaq lazım deyil ki, son vaxtlara qədər Livanda quru əməliyyatı çoxlarına Benyamin Netanyahunun çox da məntiqli olmayan addımı kimi görünürdü. İsrail Qəzza zolağı problemini hələ həll etməyib: ordu uzun müddət orada qalıb, HƏMAS müqavimət göstərməkdə davam edir və s. Livanla “yanan cəbhə” var idi və bu cəbhənin “buzunu” əritmək istər “Hizbullah”ın özü, istərsə də İsrail üçün sərfəli deyildi.

İndi görünür, Netanyahu Livan cəbhəsini “dondurmaqla” və İranın əsas müttəfiqinə kifayət qədər ağrılı zərbələr endirməklə bəzi siyasi problemləri həll edir.

- İsrail Müdafiə Qüvvələrinin komandanlığının quru əməliyyatını dəqiq necə həyata keçirəcəyi artıq məlumdurmu?

- Çox güman ki, əməliyyat məhdud olacaq. Ola bilsin ki, İsrail Qəzza zolağında hərbi əməliyyatın əvvəlində tətbiq etdiyi taktikaya, yəni hədəfli reydlər keçirməyi seçəcək. Qoşunlar hansısa əraziyə daxil olub tapşırığı yerinə yetirib öz mövqelərinə qayıdacaqlar.

Ancaq tam miqyaslı işğal hələ müəyyən deyil. “Hizbullah”ın döyüş effektivliyi hələ də çox yüksək olaraq qalır. Və burada mən IDF üçün müəyyən risklər görürəm.

- İsrail hakimiyyəti Livanda hansı məqsədlər güdür?

- Göründüyü kimi, İsrailin Baş naziri Benyamin Netanyahu daxili siyasi problemləri həll edir. Əvvəlki müharibələrin təcrübəsi - məsələn, 1973-cü il Yom Kippur müharibəsi - göstərir ki, İsraildə münaqişədən sonra nəyin səhv getdiyini, niyə uğursuzluqların olduğunu və onların baş verməsinə kimin icazə verdiyini araşdırmaq üçün xüsusi komissiya yaradıla bilər. Aydındır ki, ötən il oktyabrın 7-də baş vermiş terror aktı məhz İsrail təhlükəsizlik qüvvələrinin uğursuzluğu idi. Düşünürəm ki, Netanyahu anlayır ki, hərbi əməliyyatların sonunda ona suallar veriləcək. Ola bilsin ki, o, “Hizbullah” liderlərini sıradan çıxararaq, hərəkata ağrılı zərbələr vurmaqla əlavə siyasi xallar qazanmağa çalışır.

- İsraillilər Netanyahu hökumətinin Livandakı hərəkətlərini necə qiymətləndirir?

- Təbii ki, İsraildə Həsən Nəsrullahın məhvinə sevinməyə bilməzlər. Nəsrullah “Hizbullah”ın yaradılmasının əsas təşəbbüskarı və icraçısıdır. Eyni zamanda, 1992-ci ildən təşkilata rəhbərlik edib və bütün “müqavimət oxu” – İran və onun müttəfiqləri üçün çox mühüm fiqur olub. Ona görə də onun aradan götürülməsi təbii ki, cəmiyyətdə müsbət qarşılandı. Ancaq bu, digər sualları aradan qaldırmır. Məncə, İsrail cəmiyyəti xüsusilə HƏMAS-ın Qəzza zolağında saxladığı girovların geri qaytarılmamasından narahatdır. Bu problem hələ də həllini tapmayıb.

- İsrail daim Hizbullah hədəflərinə hücum etdiyini vurğulayır, lakin bura Livan ərazisidir. Livan hökumətinin buna cavabı nədir?

- Təbii ki, hökumət buna son dərəcə mənfi reaksiya verir. Çünki Livan hökuməti haqlı olaraq “Hizbullah”ın yerləşdiyi cənubu özünün suveren ərazisi hesab edir. Bir sıra rəsmi açıqlamalar verildi. Livan vəziyyəti həll etmək üçün BMT-yə müraciət edib.

Livanda iqtisadi vəziyyət hazırda çox ağırdır. Əvvəllər o, “Yaxın Şərq İsveçrəsi” adlanırdısa da, indi deyəsən, bu ölkəni “ikinci Suriya” adlandırmaq daha düzgün olardı. Demək olar ki, Livan fəlakət olmasa da, çox dərin böhranın astanasında olan bir dövlətdir. 2019-cu ildə ölkə defolt yaşadı. İqtisadi problemlər o vaxtdan yığılıb qalıb.

Beyrutun və digər şəhərlərin bombalanması ölkədəki iqtisadi və ictimai-siyasi vəziyyətə mənfi təsir göstərir. Təbii ki, hökumət baş verənlərdən şokdadır və İsraili dayandırmaq üçün nəsə etməyə çalışır, diplomatik vasitələrdən istifadə edir.

- “Hizbullah” ilə Livan hökuməti arasında münasibətlər necədir?

- “Hizbullah”ı sözün ənənəvi mənasında çətin ki, qeyri-dövlət aktoru adlandırmaq olar. Bunlar təkcə Livanın cənubuna nəzarət edən və hökumətin rəyindən asılı olmayaraq, müstəqil fəaliyyət göstərən silahlı qruplar deyil. Təbii ki, onlar öz hərəkətlərini Livanın siyasi rəhbərliyi ilə heç bir şəkildə əlaqələndirmədilər. Amma eyni zamanda, “Hizbullah” həm də parlamentdə və hökumətdə mövcud olan və Livanın yürütdüyü siyasi, iqtisadi kursa təsir edən siyasi strukturdur. Bu, dövlətin siyasi sisteminin bir hissəsi olan, eyni zamanda, mərkəzi hökumətlə koordinasiya olmadan fəaliyyət göstərən çox unikal bir qüvvədir.

- İran hansı şərtlər altında birbaşa Livan münaqişəsinə girə bilər?

- Təbii ki, bu ehtimalı tamamilə istisna etmək olmaz, lakin İranın birbaşa iştirakı hələ ki, mümkün deyil. İran Xarici İşlər Nazirliyinin nümayəndəsi Nasir Kənani bu yaxınlarda bildirib ki, Livan müstəqil dövlətdir və təkbaşına “sionist təcavüzü”nə müqavimət göstərməyə qadirdir. İran mənə elə gəlir ki, indi böyük reputasiya itkisinə məruz qalır. İsrail göstərdi ki, “Hizbullah”ın İrandan aldığı qeyri-rəsmi təhlükəsizlik təminatları nəticə vermədi və onu hədələrlə dayandırmaq mümkün deyil.

- Bəs İran niyə belə davranır?

- İranın özü indi iqtisadi və sosial-siyasi problemlərlə üz-üzədir. Orada ağır iqtisadi vəziyyət hökm sürür, ona qarşı böyük sanksiya təzyiqi var. Maraqlıdır ki, Livanın bombalandığı günlərdə İran Prezidenti Məsud Pezeşkian BMT-də çıxış edərək nüvə sazişinə qayıtmaq, yəni bunun müqabilində ABŞ-la İrandan sanksiyaların götürüləcəyi ilə razılaşmaq niyyətində olduğunu bəyan etmişdi. İndi mənə elə gəlir ki, İran hakimiyyətini daha çox narahat edən də budur.

İranın siyasi elitasında, təbii ki, İsrailə sərt reaksiya verməyə çağıran şəxslər var. Amma ölkənin buna hazır olduğuna əmin deyiləm. Çünki İsraillə birbaşa hərbi qarşıdurma demək olar ki, ABŞ-la müharibə demək olacaq. Əsas odur ki, İsrail İrandan uzaqdır. İsrail ərazisinə raket hücumları, əvvəllər olduğu kimi, əsasən İordaniya da daxil olmaqla bəzi ərəb ölkələri də daxil olmaqla hava hücumundan müdafiə vasitələri ilə dayandırılır. İranın Suriyada qüvvələri var, lakin onlar İsraili məğlub etmək üçün kifayət deyil. Amma İsrail İrana ciddi ziyan vura bilər. Bunu Livanda peycerlərin partlaması timsalında gördük. Livanda partlayışdan sonra İran İslam İnqilabı Keşikçiləri Korpusu (SEPAH) bəzi məlumatlara görə, İsrail agentlərini müəyyən etmək üçün yoxlamalara başlayıb. İran bu əməliyyatdan çox həyəcanlandı. Nəhayət, əgər İsrail “Hizbullah”a qarşı bu addımı atıbsa, nəzəri olaraq bu həm SEPAH, həm də İran Silahlı Qüvvələrinə qarşı həyata keçirilə bilər. Buna görə də İran hər cür yolla müharibəyə girməkdən çəkinir.

- Livanda baş verənlər İsrailin HƏMAS-a qarşı əməliyyatlarına necə təsir edir?

- Qəzza zolağında vəziyyət son bir neçə ayda çox dəyişməyib. Əlbəttə, İsrail artıq HƏMAS təşkilati strukturunun məhv edilməsi barədə məlumat verib, lakin mərkəzsizləşdirmə və ayrı-ayrı bölmələrin muxtariyyətinin artırılması çox vaxt terror üsullarından istifadə edən təşkilatların düşünülmüş strategiyasıdır. İndi HƏMAS-ın əsas döyüş bölmələri batalyonlar deyil, müqavimət göstərməyə davam edəcək kiçik birliklərdir. Ümumiyyətlə, HƏMAS döyüş qabiliyyətini qoruyub saxlayır. Təşkilat sadəcə yeni şərtlərə uyğunlaşdı. Qəzzanın tunel infrastrukturuna nəzarəti davam etdirir, girov saxlayır və eyni zamanda, Qətər və Misirin təmsil etdiyi vasitəçilər vasitəsilə İsraillə ara-sıra danışıqlar aparır.

Amma hərəkatın Qəzza zolağında populyarlığı son aylarda azalıb. Qəzza zolağında insanlar keçən il oktyabrın 7-də HƏMAS-ın hücumunu mülki infrastrukturun məhvinə və saysız-hesabsız mülki şəxsin ölümünə səbəb olan səhv kimi qiymətləndirirlər. Livan ətrafında baş verən hadisələr Qəzza zolağında vəziyyəti kökündən dəyişməyib. Bu, əlbəttə ki, İsrailin müəyyən resurslarını gərginləşdirir, lakin IDF hər iki cəbhədə fəaliyyət göstərməyə çalışır. Bununla belə, HƏMAS-ı məhv etmək mümkün deyil. Çünki burada söhbət ilk növbədə, İsraildə məhv edilməsi barədə vaxtaşırı xəbər verilən batalyonların sayından yox, ideologiyadan gedir.

- Münaqişənin Yaxın Şərqin digər ölkələrini də əhatə etməsi ehtimalı nə dərəcədədir?

- 1970-ci illərdə ərəb dövlətləri ardıcıl və koordinasiyalı şəkildə enerji böhranı yaratdıqda İsrailə qarşı çıxan eyni vahid cəbhə artıq yoxdur. O vaxtdan bəri vəziyyət çox dəyişdi. Əvvəlcə Misir İsraillə, daha sonra İordaniya ilə sülh müqaviləsi imzaladı. 2020-ci ildə isə birdən üç ölkə - Birləşmiş Ərəb Əmirliyi, Bəhreyn və Mərakeş “İbrahim sazişi”ni imzaladılar. Danışıqlara da Sudan rəhbərlik edib. Hətta ənənəvi olaraq müsəlmanların himayədarı kimi çıxış edən Səudiyyə Ərəbistanı da İsraillə qeyri-rəsmi, ictimai olmayan əlaqələr qurub. Bütün bunlar İsrailin regional təcridində sıçrayış idi.

Fələstin müqavimətinə dəstəyin ritorik səviyyədə qalmasına baxmayaraq, indi ərəb ölkələri daha çox İsrail və HƏMAS arasındakı münaqişədən uzaqlaşmağa çalışırlar. Bəzi ərəb ölkələri hətta HƏMAS-ı qınadılar: məsələn, BƏƏ birbaşa HƏMAS-ın günahkar olduğunu bildirdi. Aprel ayında İran ilk dəfə İsrailə birbaşa hücum edəndə bəzi ərəb ölkələri öz hava hücumundan müdafiə sistemlərindən istifadə etdilər. Ərəb ölkələrinin elitaları İsrailə qarşı kifayət qədər rəğbətlə yanaşırlar. İsrail digər məsələlərlə yanaşı, ərəb ölkələrinin milli iqtisadiyyatlarını modernləşdirməsi üçün çox zəruri olan texnologiyalarını paylaşmağa qadir olan potensial ticarət və iqtisadi tərəfdaş kimi görünür.

- İsrailin digər qonşusu Suriyadan danışsaq, bu ölkə Livana dəstək verə bilərmi?

- Suriyanın özünün çoxlu problemləri var. Hökumət ölkənin üçdə ikisinə nəzarət edə bilmir. ABŞ orada hərbi mövcudluğunu qoruyur. Kürd problemi həll olunmayıb, İdlib əyaləti isə Türkiyəyə yaxın müxalifətin nəzarətindədir. Ölkədə ağır iqtisadi vəziyyət var. Livandakı son hadisələrin göstərdiyi kimi, İsraillə müharibə Suriya hakimiyyəti üçün siyasi intihar və ola bilsin ki, fiziki intihar olar. Suriya ərazisində yerləşən heç bir iranpərəst birləşmə vəziyyəti xilas etməyəcək. Ümumiyyətlə, indi kiminsə Livanın müdafiəsinə qalxması ehtimalı çox azdır.

- Münaqişənin sülh yolu ilə həlli üçün nə lazımdır və döyüşlər hansı halda başa çata bilər?

- Hələlik mən atəşkəs üçün heç bir perspektiv görmürəm. Bunun baş verməsi üçün daxili şərait yetişməlidir. Qəzza zolağında İsrail öz məqsədlərinə nail ola bilmir: HƏMAS məhv edilməyib, girovlar azad olunmayıb, baxmayaraq ki, zolağın ərazisi İsrailin nəzarətindədir və bir neçə aydır dəyişməyən nisbi status-kvo formalaşıb.

Livan-İsrail qarşıdurması ilə bağlı isə vəziyyət tamam başqadır. İsrail hakimiyyəti qalib çılğınlığa düşə bilər. Onlar “Hizbullah”a qarşı bir neçə irimiqyaslı və çox ağrılı təxribat aktları həyata keçirməyə və qrupun demək olar ki, bütün yüksək rəhbərliyini məhv etməyə nail oldular. İsrail rəhbərliyi çox güman ki, indi dayanmağa ehtiyac olmadığına inanır və bəlkə də hazırkı vəziyyəti “Hizbullah”ın döyüş potensialını əhəmiyyətli dərəcədə sarsıtmaq üçün ən yaxşı məqam kimi qəbul edir.

İsraili nəyin dayandıra biləcəyini təxmin etmək çətindir. Hələ ötən ilin oktyabr-noyabr aylarında İsrail “Hizbullah”ın hücumundan ehtiyat edirdi. Bəzi məlumatlara görə, İsrail qabaqlayıcı zərbə endirmək variantını nəzərdən keçirib, lakin ABŞ İranın müharibəyə cəlb oluna biləcəyindən ehtiyat edərək onları dayandırıb. İndi İsrail əmindir ki, İranın müdaxiləsi böyük ehtimalla baş tutmayacaq. Bu baxımdan, indi İsrailə danışıqlar üçün və ya heç olmasa müvəqqəti atəşkəs üçün kimin və nə təklif edə biləcəyi bəlli deyil.

- ABŞ hazırda münaqişədə hansı rol oynayır?

- ABŞ avqust ayında Yaxın Şərqdə hərbi varlığını artırmağa başlayıb. Onlar bölgəyə bir sualtı qayıq və iki daşıyıcı zərbə qrupu göndəriblər. İsrailə Vaşinqtondan təhlükəsizlik zəmanətlərini belə verilir.

Eyni zamanda, ABŞ İrana işarə edir ki, bu münaqişəyə qarışmağa dəyməz. Həmçinin ABŞ-ın vasitəçilik potensialı da çox yüksək deyil. Birləşmiş Ştatlar bəzi təhlükəsizlik təminatları verə bilər, lakin İsrail hazırda onları dinləmir.

- Bəs Rusiya münaqişəni dayandırmaq üçün nə edə bilər?

- Mümkün vasitəçilərin, o cümlədən Rusiyanın potensialı mənə elə gəlir ki, hazırda kifayət qədər məhduddur. Müharibə edən tərəflərə bir-birini öldürməmək üçün nə təklif oluna biləcəyi tam aydın deyil. HƏMAS və “Hizbullah” ilə siyasi əlaqələr saxlamaq Rusiya diplomatiyasının mühüm üstünlüyü hesab olunurdu. Bu, sözügedən təşkilatlarla İsrail arasında mümkün danışıqlar zamanı istifadə oluna biləcək bir aktiv kimi qəbul edilirdi. Amma ötən il oktyabrın 7-də İsraildə baş verən terror aktından sonra mənə elə gəlir ki, bu aktivin dəyəri azalıb. Bu, Rusiyanın mövqeyinin Fələstin probleminə İsrail baxışından fərqli olması ilə bağlıdır.

Müəllif: Turan Abdulla