Nigar Ögeday

Bazı yazılar vardır ki insan yazmakta zorlanır.

Hele hele bu yazacağın yazı senin çok yakından tanıdığın, hocam dediğin, milli ruhlu, her şeye ve herkese rağmen Türklüğünden taviz vermeyen birinin kaybettiği kardeşiyse bir an kafan durur. Nerden başlayacağını, nasıl yazacağını bilemezsin. Hele hele bu kardeşte bir vatan kahramanı olunca sanki dünya durur.

O kahraman; çokları kaçıp gizlendiğinde, Vatan değil, para peşinde olduklarında mevzisini döşek, yastığını taş, yorganını bulut yaparak, karşılık beklemeden Azerbaycan’ın arazi bütünlüğü uğrunda canından vazgeçmeye hazır olup, gencecik eşini ve iki küçük kızını bırakıp savaş meydanına atılan Adil Heşimovdur.

Azerbaycan’ımın, ve Türk dünyasının değerli kızı Prof.Dr. Aygün Attar’ında kardeşidir.

Aziz okuyucularım için bu bilgilere burada son vererek, şu an kalbi kan ağlayan, kardeş deyip ağıt yakan, vatanında vatansız olan, Aygün hocama bir kaç kelime yazmak geldi içimden .

Aygün hocamın kardeşinin dünyasını değişmesiyle bağlı Aqil Semedbeylinin sayfasında baş sağlığını okudum. Önce inanmadım. Geçen hafta kaybettiğimiz, Azerbaycan’ımın değerli oğlu, hocamız Vurgun Eyyublada bağlı ölümünden bir kaç gün önce yalan bilgi yayılmıştı.Belki bu yüzden idi ki, acaba deyip kendime teselli verdim.Ama Aygün hocamı da aramaya elim gitmedi. Arayayım dedim korktum. Ama sonra birçok tanıdığımın sayfalarında baş sağlığı dileklerini görünce olayın ciddiyetine vardım. Kendimi boşuna kandırdığımı anladım.

Ve işte Aygün hocamın korktuğu başına geldi dedim. Biz Aygün hocamla sıksık görüşüp dertleşirdik. Hep Adil komutanı anlatır, onun hastalığından yaman endişe ederdi. Açıkça bir şey olacak diye korkuyorum deyip, bazen öyle bir çırpınırdı ki, bunu sözle ifade etmek mümkün değildir…..

Evet Aygün hocam korktuğun başına geldi.Canından çok sevdiğin kardeşini kaybettin. Hemde öyle bir kardeş ki, tek sizin için değil milletimiz için yeri doldurulamayacak kardeş idi.Korkusuz, dik duruşlu, Vatan sevdalısı, ailesinden daha çok Azerbaycanı seven, Zengezur ilinin kartalıydı.O kartal ki, hasta yatağında bile kalk emir geldi savaşa gidiyoruz deseydiler hiç düşünmeden yola çıkacaktı.

Canım hocam bilirim ne yazsam ne desem sana teselli olmayacak. Ama unutma sen bir kahramanın bacısısın. Bu dünyada her kesin kardeşi olabilir. Ama herkese kahramanın kardeşi olmak nasip olmaz.

Senin çok yüksek mevki ve makamların oldu. Prof, Üniversitede rektör, başbakan danışmanı, cumhurbaşkanı danışmanı ve yüksek eğitim kurumlarında yüksek vazifeler. Ama emin ol hiç biri Adil Heşimov gibi bir kahramanın bacısı olmaktan yüce değildir.

Bunu neden yazdım bilirmisiniz? Unutmayın kahramanlar ölmüyor. Onlar ebedi yaşıyor. Bugün belki bunu sizler bizler hissetmeye biliriz. Ama emin olun tarih Adil komutanların ölmesine asla izin vermez. Onların bedeni bizden ayrılır tarih isimlerini hep yaşatır.

Unutma Adil komutanın Vatan hasretli bir ruhu vardı. Ve o ruh bugün ermeni işgalinde olan Azerbaycan’ın en güzel yerleri olan,Zengezurun Qubatlı, Siysan, Gorus, Kafan, Zengilan, Lacın illerinde bugün üç gündür ki orda koyup geldiğimiz nigaran ruhlarla buluştu. Ve onlara; bizlerin birgün o vatanı kurtarmaya geleceğimizi söylüyor. Hocam kardeşin mevzide ermeniyle savaştığında sen kalemle savaşıyordun. Bu güne kadar bir savaştıysan, bundan sonra beş savaşacaksın. Çünkü Adil komutanın ruhu bizlere bunu emreder. Unutma Adil komutan canlı şehit idi. Ve tedirgin ruhu da vatanda vatan hasretiyle şehit oldu. Mevzi de kurşunun öldüremediği komutanı yatakta vatan derdi şehit etti.

Diyordun tek korkusu vatanı görmeden ölmektir. Maalesef kendi gidemese de, ruhunun vatana gitmesi için acele etti komutan. Ve bizleri esir yurtlarda gözlüyor.

Kendini toparla. Yine aynı tempo ile düşmana karşı savaşa atıl. Kinini diri tut ki, birgün Vatana dönerken komutanın ve nice onun gibi kahramanların bizleri hasretle gözleyen ruhları şad olsun. Asla pes etme. Canından can gitti bilirim. O canla bir gün mutlaka buluşacağız. Tanrı yanına yüzü ak, Vatanımız kurtuldu haberiyle gitmeyi nasip etsin.Ruhu şad olsun demiyorum. Biz istesek te vatanı işgalde olan, mezarları emanet kalan, naaşı vatanın bir ucunda, ruhu işgalde olan yurtlara uçan insanlarımızın ruhları asla mutlu olmaz.

Eminim ki, siz yapacağınız işlerinizle, uçağınıza ermeniler yeniden bomba koymakla size suikast hazırlamakla sizi durduramayacaklar. Çünkü siz Aygün Attar’sınız. Çünkü siz Adil komutanın bacısısınız. Çünkü siz Heşimovlar neslinin temsilcisisiniz. Sil gözünün yaşını.

Bugün komutan Adilin ruhunun işgaldeki Vatana uçuşunun 3’ncü günüdür.

Komutanım sağlığındaki arzularını inşallah kısa zamanda Azerbaycan Ordusu hayata geçirecek. Senin o tedirgin ruhunda rahatlayacak, Tanrı Dağlarında Türkün ataları Oğuz Atam, Dedem Korkut ve diğer mukaddeslerimizle mutlaka buluşacak .

Hoşçakal komutan Yolun yolumuzdur. Bu yoldan dönersek hakkını bize helal etme.