Aşağıdaki yazıt Norveç'te bulundu. Ölü yakma çukurundaki kalıntılar (yanmış kemikler ve odun kömürü) runik yazıtın MS 1 ile MS 250 yılları arasında yazıldığını gösteriyor. Taşta İDİBERUG yazıyor. Ancak runik alfabedeki Λ harfi hem U, hem de Ü olarak okunabilir. Dolayısıyla doğru okunuşun İDİBERÜG olması gerekiyor.
Eski Türk alfabelerinden biri olan runik yazı, soldan sağa doğru yazılır ve Orhun alfabesiyle okunamaz. Çünkü runik alfabe ile Orhun alfabesindeki harflerin bir bölümü değişiktir ve birbirinden farklı sesleri vardır. Biri Batı Türk, diğeri de Doğu Türk alfabesidir. Bu nedenle runik yazıtlar Orhun alfabesiyle okunamaz. Okuduğunu öne sürenler, işkembe-i kübradan sallamış olur.
İskandinav (İsveç, Norveç, Danimarka ve İzlanda) dillerinde ve eski İskandinavcada İDİBERÜG sözünün hiç bir anlamı yoktur. (Bu dilleri bilen bir olarak söylüyorum.) Çünkü İskandnav dilleri, diğer Germen dilleri gibi son bin yılda Türkçeden dönüşerek oluşmuştur.
Eski Türkçe İDİ, 'çok' demektir ve daha sonra idi † → edi dönüşümüyle 'sahip', 'bey', 'yönetici' anlamları da kazanmıştır. BERÜG ise 'sağlam', 'dayanıklı' anlamlarına gelir ve daha sonra berüg † → berk biçiminde bir dönüşüme uğramıştır. Dolayısıyla Eski Türkçe olan İDİBERÜG sözü, “Çok Sağlam” anlamına gelir.
Ahmet Taşdemir
TEREF