İtalyan dalgıç Enzo Mayorka, Syracuse'un ılık denizine dalmadan hemen once teknede bulunan kızı Rossana ile konuşuyordu.
Dalmaya hazırdı, o anda sırtına bir şeyin çarptığını hissetti. Arkasını döndü ve bir yunus gördü. Yunusun oynamak istemediğini fark etti, bir şey ifade etmek istiyordu yunus..
Yunus suya daldı ve Enzo onu takip etti.
Yaklaşık 12 metre derinlikte, terk edilmiş bir ağa yakalanmış başka bir yunus daha vardı.
Enzo hemen yüzeye çıktı ve kızından dalış bıçaklarını alıp onu takip etmesini istedi. Birkaç dakika içinde, kuvvetlerinin sınırındayken "neredeyse insan çığlığı" yayarak (Enzo'nun tarifi) dışarı çıkmayı başaran yunusu kurtarmayı başardılar.
Bir yunus 10 dakikaya kadar su altında kalabilir, sonra boğulabilir.
Serbest bırakılan yunus, hala sersemlemiş haldeyken Enzo, Rossana ve diğer yunus tarafından kontrol edildi. Sonra sürpriz geldi: Bir dişi yunusmuş ve hemen orada bir bebek doğurmuş.
Baba yunus onları daire içine aldı ve Enzo'nun önünde minnetle yanağına dokundu (sanki bir öpücük gibi), minnet duygusuyla... ve gittiler.
Enzo Mayorka hikayesini şöyle bitirdi: "İnsan, hayvanlar dünyasına saygı duymayı ve onlarla diyalog kurmayı öğrenene kadar, bu dünyadaki gerçek rolünü asla bilemez."