Kimsin sen, Safavi?
Bir şah mı, yoksa bir darviş mi?
Kızıl topraklara akan kana,
Beyaz mermerlere işlenen sanat mı?
Sen ki meydanda iskenderşan bahadursun,
Şiirlerinde Xətai,
Yüreklerde piri-mürşid,
Halk masallarında adil bir hükümdar...
Kimsin sen, Safavi?
Bir devlet mi, yoksa bir rüya mı?
Sana dokunan ellerde, nakkaşların fırçalarında,
Mimarların taşında, marangozların çivisinde,
Sanatla mühürlenmiş bir devrin yankısı mı?
Kızılbaş'ın inancı,
Hüzün dolu şairin dili,
Darvişin dizinde taşınan sır mısın?
Kimsin sen, Safavi?
Alevlerde kıvılcım,
Gökyüzünde yıldız,
Tarihin sararmış sayfalarında bir anıt mı?
Sana dokunan her zerrede,
Seninle nefes alan bir kültür var.
Ve bugün hâlâ yankılanır adın,
Her şiir, her masal, her rüzgârda.
Ey özgür darviş, ey şah, ey sanatın koruyucusu,
Safavi, sen bir devrimsin,
Hem bir mızrak hem de bir tüy kalem,
Hem savaş hem de barışın izinde,
Sonsuzlukta kaybolmayan bir ses…
Kimsin sen, Safavi?
Cevap ortada: İnsanlığın ölümsüz aynası!
Mehmet Özgür Ersan Özgür Derviş