861 yılıydı. Gökyüzü Samarra’nın üstünde gri ve suskundu.
Halife el-Mütevekkil, ihtişamlı sarayında, altın tahtına kurulmuştu.
Ama bilmediği bir şey vardı:
Tahtına kadar yükselttiği Türk’ün, artık başına yıkılmaya geldiği andı bu.
Sarayın kapılarında sessizce duranlar, onun emir subaylarıydı.
Hepsi Türk’tü.
Bozkırın soğuğunu, Tanrı Dağı’nın suskunluğunu, atalarının intikam yeminini gözlerinde taşıyan askerlerdi.
Başlarında Vâsıf el-Türkî vardı.
Bir zamanlar halifenin emriyle, Türkistan'da yağmalanan yurdundan koparılıp getirilmiş ve Bağdat çarşılarından gulam(köle) olarak satın alınmıştı.
Köle olarak geldi.
Ama bugün, Tanrı’nın adaletini yerine getiren bir Türk olarak geri döndü.
O gece sarayın taş koridorlarında ne ezan yankılandı ne dua.
Yalnızca şaman davulları ve bir nal sesi duyuldu.
Ve sonra... kılıç indi.
Halifenin kanı zemini ıslatırken,
Vâsıf atının üstünden eğilip şöyle dedi:
“Köle olarak getirdiğin Türk, artık ecelindir lan Arap!”
O an yalnızca bir adam değil, bir devir öldü.
Abbâsî sarayında “halifelik” artık sadece bir unvandı.
Gerçek kudret, bozkırdan gelen şaman torunlarının elindeydi.
Samarra, artık Arap’ın başkenti değil, Türk’ün irade merkeziydi.
Yer: Samarra (Irak)
Yıl: 861
Olay: Halife el-Mütevekkil’in, Türk komutan Vâsıf tarafından öldürülmesi
Arap'ın köle diye götürdüğü Türkler, önce Halifeyi atının toynaklarının altına aldı, sonra Arapların başkenti Kahire'de Türk devleti Memlükleri kurdu!
Bu tarihten sonra Melük devletinin saftirik Osmanlı idarecileri tarafından 1517 yılında yıkılmasına kadar; bugünkü Mısır'ı dahi Türkler yönetiyordu. Üstelik Arap sevici Osmanlı'nın aksine onlar Araplara Türkçe öğretmek için gramer kitapları, Dîvânü Lügati't-Türk gibi Türk tarihinin en önemli kitabını, Kutadgu Bilig'in Kahire Nüshasını hazırlatıyorlardı. Memlük Devleti'nde memurlara Türkçe bilme zorunluluğu getirmişlerdi. Ne yazık ki Osmanlı İmparatorluğu, Memlük Devleti'ni ortadan kaldırdı ve Araplar Türkçe değil, Osmanoğlları Arapça öğrendi. Mankurt oğlu mankurt Osmanlı sarayı!
Türk Şamanizmi
TEREF