"VATİKAN" kelimesinin kökeni ne Yunanca ne de Latince'den gelmektedir ve ayrıca İncil'le de hiçbir ilgisi yoktur.
Birçok Hıristiyan geleneği gibi onun adı da pagan kökenlidir. Roma'nın Romulus ve Remus tarafından kurulmasından yüzyıllar önce, "Etrüskler" olarak bilinen bir halk vardı ve Roma'nın edindiği gelenek ve kültürlerin çoğu bu halklardan geliyordu.
Etrüskler ölülerini şehir surlarının dışındaki nekropollere gömerlerdi.
Bu nedenle köylerinin yakınında bir tepe yükseltilmiştir.
Nekropolün adını aldığı Etrüsk tanrıçasının adı Vatika idi.
Adını Vatika'dan alan bir diğer şey de yine o yamaçta hasat edilen halüsinojenik bir bitkiydi.
Yüzyıllar geçti ve bu kelime Latincede bu bitkiyle ilişkilendirilen "halüsinasyon" veya "peygamberlik vizyonu" ile eşanlamlı olarak kaldı. Yüzyıllar sonra bu yamaç bir Roma sirkine tahsis edilmişti ve efsaneye göre Aziz Petrus idam edilip gömülmüştü.
Böylece Hıristiyanlık yasallaşınca burası hac merkezi haline geldi.
Bu nedenle İmparator Konstantin "VATİKAN TEPESİ" adını verdiği tepede bir kutsal alan kurdu.
Birkaç yüzyıl sonra da papalık sarayı burada inşa edildi ve dolayısıyla Etrüsk kökenli bir kelime olan ve tanrıça Vatika'ya (pagan bir tanrıça) karşılık gelen ve Roma Katolik Apostolik Kilisesi'nin kalbine adını veren Vatikan oldu .Kötülüğü anlamak ve onun zararlı etkilerinden dünyayı kurtarmak adına kişiliksel bakış açısının yaygın kullanımının ilk belgelenen kaynağı engizisyonun incili haline gelen Malleus Maleficarum, yani Cadı Çekici'dir. Engizisyon yargıçlarının bu kitabı okuma zorunluluğu vardı. Kitap cevaplanması gereken bir bilmeceyle başlar: Özünde iyi, özünde güçlü bir Tanrı varken kötülük bu dünyada var olmaya nasıl devam edebiliyor?.Değişen tutumlar ve inançlar, belki de kaçınılmaz olarak, onları aşırıya götüren bir eserde somutlaştı. Bu Fransız cerrah Julien Offray de La Mettrie'nin 1747' de yayımlanan, ama Fransa'da ki sansürden kaçmak için Leiden'de piyasaya sürülen L'homme machine (İnsan makinesi) adlı kitabıydı.
Hakan Kar-tal
TEREF