GÜNEŞ VE KUTUP YILDIZI
Çin’in Uygur bölgesinde göçebe kültürüne ait, 3000 yıl öncesinden kalma, bir “Güneş Tapınağı”. Tapınağın bizim bildiğimizden farkı, üzerinin örtülü olmaması ve açık havada bulunmasıdır. Eski Türk İnançlarında, Türklerin tapınağı, dünyanın kendisidir. Ağaçlar, dağlar, nehirler, taşlar Tanrının zahri görüntüleridir. Dolayısıyla Türkler için Toprak, Ağaç, Su, Hava, Ateş vb unsurlar, Tanrının Hiyerofanisi yani "Tanrının Tezahürüdür". Bu yüzden eski Türkler, bizim anladığımız manada etrafı dört duvar ile çevrilmiş ve üzeri çatı ile örtülmüş tapınaklara hiç bir zaman ihtiyaç duymamıştır, çünkü o zamanki inanışa göre Tanrı her yerdedir.
Eski Türkler'in Ağaç, Bengütaş, Toprak, Su, vb diğer tabiat unsurlarına saygı göstermesi ve dileklerin bu merkezlerden Tanrıya iletilmesi, bu ritüellerin batıl, pagan ya da şamanist ayinler olarak görülmesi ve aşağılanması, asıl derin anlamı düşünüldüğünde yanlış bir yaklaşımdır. Tanrının gölgesinin yeryüzündeki izdüşümü, bu “Açık Hava Tapınaklarıdır” ve asıl amaç, Taş’a, Ağaca, Güneşe “Tapınmak” değildir.
🛜: Çeşitli medya