MÖ 340 civarında yazılmış olan bu papirüs, bir Orfik şiirin yorumunu muhafaza etmektedir.
Şiir, Uranüs, Kronos ve Zeus tanrılarından bahseder. Zeus, bilgelik ve otorite kazanmak için selefini yutar. Anonim yorumcu bu mitleri alegori yoluyla açıklar. Zeus, Aklı ve kozmik düzeni temsil eder, Gece ilahi bilginin kaynağıdır ve tanrılar, şifreli bir dille anlatılan doğal güçlerdir. Ritüeller ve kurbanlar da Herakleitos ve Anaksagoras gibi Sokrates öncesi filozofların fikirlerinden yararlanılarak rasyonel terimlerle açıklanır.
Papirüs, Yunanlıların kutsal şiiri nasıl felsefe olarak yorumladıklarını göstermesi açısından önemlidir. Alegorik okumanın MÖ 5. yüzyılda zaten uygulandığını kanıtlar ve Orfik din ile erken dönem rasyonel araştırma arasındaki örtüşmeyi ortaya koyar. Bu kırılgan metin, mit, ritüel ve felsefeyi birbirine bağlayarak, kadim insanların hem gelenekte hem de akılda nasıl anlam aradıkları konusunda bize nadir bir bakış açısı sunuyor.
Yannis Papanikolaou
TEREF