·
Peledən sonra futbola bir çox dünya çaplı ulduz gəlib, amma mənim üçün onun kimisi yoxdur, ola bilmədilər. Burdaca qeydim - futbol bilicisi deyiləm, obyektivliyə və həqiqəti yaxşı bildiyimə iddiam yoxdur.
1960-cı illərin birinci yarısı, ortasının bir xatirəsi. 12-14 yaşım var, qonaq getmişik, kişilər ağ-qara televizorda futbola baxır, mən də. Amma çempionat deyil, deyəsən oyun Moskvada gedir, bəlkə də yoldaşlıq oyunudur. Pele meydanın öz tərəfində, öz qapısından aralı bir mövqedə qəfil pas alır və yarımsaniyə də itirmədən irəli qaçır. Qarşısını kəsməyə çalışırlar, təbii, amma o mənim görə, anlaya, duya bilmədiyim hərəkətlərlə onları aldadaraq irəliləyir. Azca sağa ya sola əyilir, amma ləngiyib aldatmaq yoxdur, o ki qaldı dayanmaq.
Kənardan baxanda adama elə gəlir ki, Pelenin qabağına çıxan, yolunu kəsməyə çalışan yarımmüdafiəçilər, müdafiəçilər Pele yaxınlaşanda sanki aralanırlar, ona yol verirlər! Sanki top uğrunda mübarizə, aldatmaq, topu idarə etmək, çiyinlə itələşmək də yoxdur. İnanlmaz mənzərə, amma olanı, görünəni bu!
Pele meydanın təxminən yarısını beləcə tək keçir, yoldaşları ona parallel, pas gözləyərək qaçırlar, yaxşı mövqedə olanları da var, amma Pele rəqib qapısına yaxınlaşmamış, dayanmadan, gözlənilmədən vurur. Qol!..
Bu məsafədən, kənardan əlverişli görünməyən, hamı üçün, o cümlədən rəqib qapıçı üçün gözlənilməz. Amma Pele gördü və vurdu! Yadımda da belə qalıb...
Peleni futbol tarixinin ən yaxşı oyunçusu sayan bilicilər 1 216 qolunu və 3 (üç) dəfə dünya çempionu olmasını, Pelenin saysız-hesabsız üstünlükləri arasında birini – vizionunu, meydanı tam, sanki başının dalıyla da görmək, bundan qaynaqlanan strateji düşüncə bacarığını, daha doğrusu istedadını önə çəkirlər.
Çingiz Sultansoy
Teref.az