Dilenci, bu beklenmedik lütfu minnetle kabul ediyordu.
Ancak bir gün, adam ona sadece yedi yüz elli dolar uzattı. Şaşıran dilenci kaşını kaldırdı ama içinden, “Sonuçta, hiç olmamasından iyidir…” diye düşündü ve itiraz etmeden uzaklaştı.
Ertesi ay, miktar yine azaldı: sadece beş yüz dolar. Bu kez, dilenci öfkesini gizleyemedi.
— Önceden bana bin dolar veriyordunuz, sonra yedi yüz elli… Şimdi ise sadece beş yüz! Neler oluyor?
Adam iç çekerek nazikçe açıkladı:
— Sana yardım etmeye başladığımda maddi durumum daha rahattı ve çocuklarım daha küçüktü. Ama kızım üniversiteye başladı, okul masrafları çok yüksek. Bu yüzden yardımı yedi yüz elli dolara düşürmek zorunda kaldım. Sonra oğlum da üniversiteye başladı, masraflarım daha da arttı… Artık sana sadece beş yüz dolar verebiliyorum.
Dilenci kaşlarını çattı, belli ki memnun olmamıştı.
— Kaç çocuğunuz var?
— Dört, dedi adam.
Bunun üzerine dilenci öfkeyle bağırdı:
— Ne?! Çocuklarınızın eğitim masraflarını benim paramla mı ödeyeceksiniz?!
Bulent Dundar
TEREF