İnsan bədəni doğulanda təxminən 300 sümükdən ibarət olur, lakin böyümə prosesi zamanı bəzi sümüklər birləşərək yetkinlik dövründə 206 sümük olur.

İndex.az xəbər verir ki, bu dəyişikliyin ən böyük hissəsi kəllə sümüyündə baş verir. Yeni doğulmuş körpənin kəllə sümüyü fontanellərə görə yumşaqdır və çoxlu kiçik sümüklərdən ibarətdir. Zamanla bu sümüklər birləşərək daha böyük və möhkəm sümüklərə çevrilir.

Məsələn, doğuş zamanı səkkiz ayrı hissədən ibarət olan frontal kəllə sümüyü yetkinlik dövründə tək sümük olaraq qalır. Eynilə, kəllədəki parietal, oksipital və temporal sümüklər də birləşir və sayı azalır.

Onurğa da əhəmiyyətli dəyişikliklərə məruz qalır. Körpələrdə onurğa sütunu cəmi 33-34 fəqərədən ibarət olduğu halda, yetkinlik dövründə bu say 26-ya qədər azalır. Bunun səbəbi bəzi fəqərələrin birləşməsidir. Sakrum adlanan sümük əvvəlcə beş ayrı hissədən ibarət olsa da, zamanla tək sümüyə çevrilir. Eynilə, koksiks dörd ayrı sümükdən ibarət olduğu halda, yetkinlik dövründə tək bir quruluşa çevrilir.

Əl və ayaq sümükləri də birləşir və zamanla dəyişir. Körpələrdə bilək və daraq sümükləri daha kiçik və daha çox olsa da, inkişaf prosesində bəziləri birləşərək yetkin yaşda daha az, lakin daha böyük sümüklərə çevrilir. Eyni vəziyyət omba sümüyündə də baş verir. Doğuş zamanı üç ayrı hissədə olan çanaq sümüyü (ilium, ischium və pubis) zamanla birləşərək tək bir sümük olur.

Bu proses adətən 20-25 yaşa qədər davam edir və insan skeleti doğulanda malik olduğu sümüklərin sayının az qala üçdə birini itirmiş kimi görünsə də, əslində bu sümüklər yox olmur, sadəcə birləşərək daha böyük və daha möhkəm strukturlar əmələ gətirirlər.