İrəvanda sıxışdırılmağa məcbur qalmış zadəgən nəslin nümayəndələrindən biri olan Ofelya Bağırbəyova başına gələnlərdən danışır.

Onun babası, o dövrün xanı Əlixan Makinskiyə ölüm hökmü kəsilir. Lakin edam olunmamış xanın ürəyi partlayır və dünyasını dəyişir. Niyəsini soruşduqda Ofelya Bağırbəyova babasının türklərə yardım etdiyini və onları qoruduğunu və bunları da ermənilərin istəmədiyini qeyd edir.

Onun digər babası Abbasqulu İrəvanski də İrəvanda böyük quruculuq işləri aparır, binalar, məscidlər tikdirir, bulaqlardan su çəkdirir. Onu da ailəsi ilə birlikdə ermənilər evindən didərgin salır, köçməyə məcbur edirlər. Gəncəyə, sonra Bakıya köçən Ofelya xanımın ailəsi böyük çətinliklərlə üzləşir. Zirzəmilərdə yaşamalı olurlar. Və o böyük sərvət və var-dövlətdən yalnız bir yaqut qaşlı üzük miras qalır.
Ətraflı Baku TV-nin süjetində: