Aşağıdakı şəkildə döyüş zamanı ölü düşmüş igidi meyitlər arasından çıxaran mələk qadının sözləri etrusk türk döyüşçüsünün qəhrəmanlıq səlnaməsi ilə bərabər, "Ananın" şəhid oğluna ah-vayıdır, acı, peşimançılıq naləsidir. Orada bu sözləri oxumaq olur. Soldakı boş qara sahədə:
"YENEMEKNERİNE HERM OLENES KALOS"
Yuxarı sağdakı boş sahədə:
"NEO SUORİZ EİRAOSEN"
Sağda aşağıdan igidin sifəti boyu sahədə:
MEMİLON KAUİADES E VOİENEN
Qəlibləmə:
YENEMEK NERİNE HERM OLANES KALOS
NEO SUORİZ Eİ RAOSEN
MEMİL ON KAUİADES E VOİNEN
Buradakı
HERM - HEREM - üzülüb, süzülüb əldən düşmə;
RASEN / ROSEN - güman ki, evə cəsədi gətirilmiş igid döyüşçünün adıdır; Bir də Herodot yazır ki, Etrusklar özlərinə Rasen deyirdlər. Mümkündür ki, "Ey Ra/o/sen !" deyən ana, oğlunu elə öz adı lə çağırır: EY ROUŞEN !
MEMİL - MEMUL - gözlənilən, arzu olunan, intizarı çəkilən; ümid.
ON – 10 rəqəmi deyil. Etruskda sözləri “o” səsi ilə tələffüz dominantdır. Burada ON - AN, LƏHZƏ, moment mənasındadır
SON AÇMASI:
" YENMƏK (UDUZMAQ, MƏĞLUB OLMAQ) [YERİNƏ] GÜCSÜZ,
OLUB [ÖLÜ] QALMANI NEYE SORARIZ EY ROSEN - (NƏDƏN-KİMDƏN SORAQ, EY ROUŞEN)?
MEMUL ONI (ÜMİD ANI Kİ, QALİB QAYIDACAQSAN), [BİZ SƏNİ BU CÜR] EY-VOYİNEN (EY/AH-VAYINAN) [QAYITMAĞINIMI GÖZLƏYİRDİK, OĞUL]?..
_____________________________
Parisin Luvr muzeyində saxlanılan fincanın içində çəkilmiş şəkildir. 2500 ildir TÜRKDİLLİ YAZISI İLƏ YATIR.
Amma fincan dünyaya yunan məmulatı kimi saxta yazıyla: "Memnon Pieta" oğlu Memnonun cəsədini qaldırır" təqdim edilir.
Eradan əvvəl 490-480-ci illər. Yəni 2490-2500 il öncə.
***
Dilini aça bilmədiklərindən, Şumer TÜRKÜNÜN də, Etrusk TÜRKÜNÜN də nəyi varsa yunanın adına çıxırlar.
***
Bütün dünya muzeylərini bəzəyən biz Azərbaycan, amma oraları qürurla tərk edən - yunan.
"Duran öküz təzəyini yatan öküzün başına tökər" - elə bu yatağan xalqın öz təbii deyimidir. Uşaqlıqda yaylaq yurd yerində səhər vələ qoşulmağa xırmana gətirilən iki cüt öküz dəstində tez-tez rast gəldiyim səhnə olardı. Birinin alnından təzək axardı...
Tariyel Azerturk
TEREF