(Ha inanmam öyle sınıflara filan bu arada. Hepimiz aynı geminin yolcularıyız, kimse kimseden üstün değildir benim gözümde, kalbimde).
60’lı yılların sonlarında çalışmak için Almanya’ya giden işçi bir ailenin çocuğuyum.
Zorlu koşullarda var olmaya çalışan kalabalık bir aile içinde büyüdüm ve küçük yaşlarda öğrendim çok çalışarak, emek vererek daha iyi bir geleceğin mümkün olduğunu.
Bugün geldiğim noktaya çok çalışarak geldim.
Bu noktaya nerden geldiğimi de hiçbir zaman unutmadım, unutmam.
Kendime her zaman sahici oldum.
Küçük şeylerden mutlu olmayı hep bildim.
Her şeyden önce, iyi insan kalabilmeyi.
Tarkan TEVETOĞLU