“Asr-ı Saadet” diyorlar o çağa, mutluluk yüzyılı yani.
Halife Ebubekir zehirlenerek öldürüldü.
Halife Ömer vergisi azaltılmayan yandaş zenginin kölesi tarafından Medine’de sırtından hançerlenerek öldürüldü.
Halife Osman Kuran okurken odasına dalan Müslüman muhalifleri tarafından başından aldığı ağır darbeler sonucu öldü.
Hz. Ali evinden çıkıp Küfe’de camiye giderken muhalif bir müslümanın saldırısı ile zehirli bir kılıç ile yaralandı ve birkaç gün sonra da öldü.
“Asr-ı Saadet” İslam halifelerine bile mutluluk getirmemiş.
“Saadet” bunun neresinde?...
“Asr-ı Saadet”de sadece halifeler öldürülmedi. Cemel Savaşı’nda cennetle müjdelenen sahabeler de birbirlerine kılıç çektiler. İslam Peygamberinin dul eşi Aişe ve Hz. Ali taraftarları ölümüne savaştılar ve 20.000 müslüman birbirini öldürdü.
Sıffin Savaşı’nda Muaviye ve Ali ölümüne savaştılar ve 70.000 Müslüman birbirininin boğazını kesti.
Bunlar yetmedi İslâm Peygamberinin torunları Hasan ve Hüseyin'i de öldürdüler
Mutluluk yüzyılında bu iki savaştaki 90.000 ölü sayısı o yüzyıldaki dünya nüfusu dikkate alınıp karşılaştırılırsa oran olarak 2. Dünya Savaşı’ndaki ölü sayısından daha büyüktür.
Dücane Cündioğlu da diyor ki:
“Asr-ı Saadet masalı modern bir hurafedir. Niye modern? Modern bir tabir çünkü. İran, Araplar ve Kuzey Afrika'da bu tabir kullanılmıyor...”
Aaa?.. “Asr-ı Saadet” Türklerin uydurması mı yani?..
Farslar, Arap tarihini iyi bilir o yüzden “Asr-ı Saadet” demezler. Araplar da kendi tarihlerini Türklerden 10 kat daha iyi bilir, o yüzden “Asr-ı Saadet” demezler.
Bu gerçekleri göz önüne alırsak Türkler ne kadar saftirik bir millet böyle?
Alper Aksoy